Tedarik Zinciri Yönetiminde Yeni Bir Maliyet Unsuru: Karbon Salınım Hakkı Maliyeti Ve Yeşil Pazarlama İlişkisi

Author :  

Year-Number: 2019-36
Language : null
Konu :
Number of pages: 2845-2854
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

İşletmeler ve tedarik zincirleri çevresel ve toplumsal algılamalarda dâhil olmak üzere tüketici beklenti ve algılamalarını dikkate almak ve buna bağlı olarak işletme süreçlerini planlayarak müşterilere cevap vermek durumundadır. Bu durum yeşil pazarlama yaklaşımını ortaya çıkarmakta ve işletmelerin üretimden, tüketici kullanım süreçlerine ve atık yönetimine kadar tüm süreçlerinde çevreye duyarlı davranmalarını gerekli kılmaktadır. Günümüz işletmecilik dünyasında geleneksel maliyet unsurları ve maliyet yönetimi yaklaşımları sürekli olarak değişim göstermektedir. Tedarik zinciri süreçlerinde geleneksel maliyet yönetimlerinin aksine süreç ve faaliyet odaklı paydaş etkileşimi yüksek ve rekabetçi üstünlük sağlamaya yönelik araç ve yöntemlerin kullanılagelmektedir. Artan çevre ve kurumsal sosyal sorumluluk algılamaları çerçevesinde işletmeler için yeni bir maliyet unsuru olarak “karbon salınım hakkı” ortaya çıkmıştır. Avrupa Birliği Emisyon Ticareti Planı (AB ETS) çerçevesinde karbon emisyon düzeyleri hem bir maliyet unsuru olmakta hem de işletmelerin faaliyet planlama süreçlerinde çevre duyarlılığı yüksek olan bir konuma gelmektedir. Bu çalışma karbon salınım hakkı kavramını tanımlayarak tedarik zinciri süreçlerinde karbon salınım hakkı ve ticaretinin maliyet hesaplamaları ve genel tedarik zinciri planlamalarına yönelik nasıl bir etkisi olacağını çevresel duyarlılık perspektifinden “karbon salınım hakkı ve tedarik zinciri maliyet ödünleşmesinin yeşil pazarlamaya etkisi” kavramsal modeli ile tanımlamaya çalışmaktadır.

Keywords

Abstract

In today's business world, traditional cost elements and cost management approaches are constantly changing. Within the framework of increased environmental and corporate social responsibility perceptions, "carbon emission right" emerged as a new cost element for businesses. This leads to a green marketing approach. It requires businesses to be sensitive to the environment in all their processes from production to consumer use processes and waste management. In the framework of the European Union Emission Reduction Plan (EU ETS), carbon emission levels are both a cost element and an effective position in the planning processes of enterprises. This study tries to describe the concept of carbon emission right with the conceptual model of “the effect of carbon emission rights and supply chain cost compromise to green marketing”. The model shows how the cost of carbon emission in the supply chain processes will affect the supply chain cost calculations. It also describes how these calculations will affect overall supply chain planning.

Keywords


  • The Carbon Trust. (2006). Carbon Footprints in the Supply Chain: The Next Step for Business. London: The Carbon Trust.

  • Alexandre, K., & Pierre, G. (2012). State and Trends of the Carbon Market 2012. Washington, DC: World Bank.

  • Butner, K., Geuder , D., & Hittner, J. (2008). Mastering Carbon Management: Balancing Trade- offs to Optimize Supply Chain Efficiencies. Newyork: IBM Corporation.

  • Chivaka, R. (2005). Cost Management along the Supply Chain – Methodological Implications. H. Kotzab, S. Seuring, M. Müller, & G. Reiner içinde, Research Methodologies in Supply Chain Managemen (s. 300-311). Heidelberg: Physica-Verlag.

  • climate.nasa.gov. (tarih yok). Mart 15, 2018 tarihinde Global Climate Change: https://climate.nasa.gov/evidence/ adresinden alındı

  • Elagöz, İ. (2006). Tedarik Zinciri Yönetimi Yaklaşımının Maliyet Hesaplama Çalışmalarına Etkisi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.

  • Gumeni, A., & Gorica, K. (2014). Green marketing as a key strategy for sustainable development: A case study of Albanian consumers. EuroEconomica, 83-90.

  • Nikolopoulou , A., & Ierapetritou, M. (2012). Hybrid Simulation Based Optimization Approach for Supply Chain Management. Computers and Chemical Engineering, 183-193.

  • Polonsky, M. (1994). An Introduction To Green Marketing . Electronic Green Journal, 1-10.

  • Shank, J. (1996). Analysing Technology İnvestments-from NPV to Strategic Cost Management. Management Accounting Research, 185-197.

  • Simaoab, L., & Lisboaac, A. (2017). Green Marketing and Green Brand – The Toyota Case. Procedia Manufacturing, 183-194.

  • www.ama.org. (tarih yok). Mayıs 07, 2017 tarihinde https://www.ama.org/resources/Pages/Dictionary.aspx?dLetter=G. adresinden alındı

  • www.avrupa.info.tr. (tarih yok). Mayıs 05, 2017 tarihinde Geleceğe Dair: Paris İklim Anlaşması. adresinden alındı

  • Zhang, Y.-J., & Wei, Y.-M. (2010). An Overview of Current Research on EU ETS: Evidence from its Operating Mechanism and Economic Effect. Applied Energy, 1804-1814.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics