İlkokul 4. Sınıf Fen Bilimleri Dersinde Argümantasyona Dayalı Öğretimin Öğrencilerin Eleştirel Düşünme Becerilerine Etkisi
Author :
Abstract
Bu araştırmada, argümantasyona dayalı öğretimin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin eleştirel düşünme becerilerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır Ön test/son test eşitlenmemiş kontrol gruplu yarı deneysel model olarak tasarlanan araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim öğretim yılında Mardin İli Savur İlçesine bağlı Pınardere İlkokulu’nda öğrenim gören iki farklı şubeden toplam 40 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada gruplardan birini kontrol grubu, diğerini ise argümantasyona dayalı derslerin işlendiği deney grubu oluşturmuştur. Öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerini ölçmek amacıyla veri toplama aracı olarak; Görücü (2014) tarafından geliştirilen 17 maddeden oluşan Eleştirel Düşünme Ölçeği ön test ve son test olarak uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 22.0 istatistik programı kullanılarak analiz edilmiş ve grupların ön ve son test sonuçları arasında anlamlı bir farklılığın olup olmadığını belirlemek için Mann Whitney U testi ile grup içinde testlerin karşılaştırılması için Wilcoxon işaretli sıralar testi kullanılmıştır. Sonuçlar p=0,05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonuçları incelendiğinde deney ve kontrol grubundan elde edilen ön test ortalamalarında gruplar arasında eleştirel düşünme becerileri bakımından birbirine denk iken son test sonuçlarına göre deney grubu lehine anlamlı bir farkın oluştuğu sonucuna varılmıştır. Bu sonuçlara göre, argümantasyona dayalı öğretimin ilkokul 4. sınıf seviyesinde öğrencilerin eleştirel düşünme becerilerine anlamlı düzeyde olumlu etki oluşturduğu görülmektedir. Anahtar kelimeler: argümantasyon, eleştirel Düşünme, fen Eğitimi
Keywords
Abstract
The research aims to investigate the effect of argumentation-based teaching on the critical thinking skills of elementary school 4th grade students. Designed as an experimental model, the study group constitutes 40 students from two different branches of the Pınardere Primary School in Savur district of Mardin province in the academic year 2017-2018. The study group consisted of the control group in which subjects were taught according to traditional teaching activities and the experimental group in which courses were taught in accordance with argumentation-based teaching methodology. As a means of collecting data to measure students' critical thinking skills; The Critical Thinking Scale (17 items) developed by Görücü (2014) was applied as pre-test and post-test. The obtained data were analyzed using the SPSS 22.0 statistical program and the Mann Whitney U test was used to determine whether there was a significant difference between the pre-test and post-test results of the groups and the Wilcoxon signed rank test was used to compare the test results within the group. The results were evaluated at p = 0.05 significance level. When the results of the research were examined, it was concluded that the pre-test averages obtained from the experiment and control groups were equal in terms of critical thinking skills among the groups, but that there was a meaningful difference in favor of the experiment group according to the final test results. When the results of the research were examined, it was concluded that the pre-test averages obtained from the experiment and control groups were equal to each other in terms of critical thinking skills, while there was a significant difference in favor of the experiment group according to the final test results. As a result, it is observed that argumentation-based instruction has positive impact at a significant level on the 4th grade elementary school students' critical thinking skills.
Keywords
- Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif Öğrenme (6. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası yayınları.
- Açıkgöz, K.Ü. (2002). Aktif Öğrenme (6. Baskı). İzmir: Eğitim Dünyası yayınları.
- Arık, M. (2016). Argümantasyon Tabanlı Öğrenme Yönteminin Yedinci Sınıf Öğrencilerinin Bilim-SözdeBilim Farkındalığının Geliştirilmesi Üzerine Etkisi. Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Aslan, S. (2010). Ortaöğretim 10. sınıf öğrencilerinin üst bilimsel süreç ve eleştirel düşünme becerileriningeliştirilmesine bilimsel tartışma odaklı öğretim yaklaşımının etkisi. Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Buyukozturk, S., Kilic Cakmak, E., Akgun, O. E., Karadeniz, S., ve Demirel, F. (2008). Bilimsel arastirma yontemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Ceylan, K. E. (2012). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine dünya ve evren öğrenme alanındabilimsel tartışma (argumantasyon) odaklı yöntem ile öğretimi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara.
- Creswell, J.W. (2003). Research Design. California: Sage Publication.
- Dawson, V. M. & Venville, G. J., (2010). The impact of a classroom intervention on grade 10 students'argumentation skills, informal reasoning, and conceptual understanding of science. Journal of Research in Science Teaching, 47(8), 952-977.
- Demirel, E. O. (2014). Probleme Dayalı Öğrenme ve Argümantasyona Dayalı Öğrenmenin ÖğrencilerinKimya Dersi Başarılarına, Bilimsel Süreç Becerilerine ve Bilimsel Muhakeme Yeteneklerine Etkilerinin İncelenmesi. Yüksek lisans tezi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü, Hatay
- Demirel, R. (2016). Argümantasyon Destekli Öğretimin Öğrencilerin Kavramsal Anlama ve Tartışma İstekliliklerine Etkisi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(3), 1087-1108.
- Driver, Rosalind, Newton, Paul, and Osborne, Jonathan (2000). Establishing the norms of scientific argumentation in classrooms. Science Education, 84 (3), 287– 312
- Duschl, Richard A. and Osborne, Jonathan (2002). Supporting and promoting argumentation discourse in science education. Studies in Science Education, 38, 1, 39-72.
- Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
- Ergin, B. (2013). Tartışma yöntemine dayalı etkinliklerin sınıf öğretmen adaylarının genetiği değiştirilmiş(Gd) besinlere ilişkin risk algılarına ve eleştirel düşünme eğilimlerine etkisinin incelenmesi (Master's thesis, Adıyaman Üniversitesi).
- Eskicumalı, A., Demirtaş, Z., Erdoğan, D. G., ve Arslan, S. (2014). Fen ve teknoloji dersi öğretimprogramları ile yenilenen fen bilimleri dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. Journal of Human Sciences,11(1), 1077-1094.
- Evancho, R. S. (2000). Critical thinking skills and dispositions of the undergraduate baccalaureatenursing student. Southem Connecticut State University, Connecticut, unpublished master's thesis.Garratt, J., Overton, T. and Threlfall, T. (1999). A question of chemistry: creative problems for critical thinkers. Harlow, UK: Pearson.
- Gilbert, J. K. & Watts, D. M. (1983). Concepts, misconceptions and alternative conceptions: changing perspective in science education. Studies in Science Education, 10, 61–98.
- Gillies, R. M., Nichols, K., Burgh, G., & Haynes, M. (2014). Primary students’ scientific reasoning anddiscourse during cooperative inquiry-based science activities. International Journal of Educational Research, 63, 127-140.
- Goldsworthy, A., Watson, R., & Wood-Robinson, V. (2000). Developing Understanding in Scientific Enquiry. Hatfield, UK: Association for ScienceEducation.
- Görücü, E. (2014). Altıncı, yedinci ve sekizinci sınıf öğrencilerinin okuma alışkanlıkları ile eleştirel düşünme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yeditepe Üniversitesi. İstanbul
- Hacıoğlu, Y. (2011). Bilimsel tartışma destekli örnek olayların 8. sınıf öğrencilerinin kavramöğrenmelerine ve okuduğunu anlama becerilerine etkisinin incelenmesi Genetik. Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi. İstanbul
- Hand, B., Wallace, C. W., & Yang, E. M. (2004). Using a Science Writing Heuristic to enhance learningoutcomes from laboratory activities in seventh‐grade science: quantitative and qualitative aspects. International Journal of Science Education, 26(2), 131-149.
- Irish, T. E. (2012). Argumentation and equity in inquiry-based science instruction: reasoning patterns of teachers and students. (Doctoral dissertation). Oregon State University.
- Jiménez-Aleixandre, M. P., & Puig, B. (2011). The role of justifications in integrating evidence inarguments: Making sense of gene expression. In Comunicación presentada en el congreso de ESERA, Lyon (Francia), del
- Karaman, P., ve Karaman, A. (2016). Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Yenilenen Fen Bilimleri Öğretim Programına Yönelik Görüşleri. Journal of Education Faculty, 18(1), 243-269.
- Kaya, H. (1997). Üniversite öğrenci/erinde eleştirel akıl yürütme gücü. İstanbul Üniversitesi, İstanbul, yayımlanmamış doktora tezi.
- Kaya, O. N., ve Kılıç, Z. (2008). Etkin Bir Fen Öğretimi İçin Tartışmacı Söylev. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 89-100.
- Kökdemir, D. (2000). Deniz Yıldızlarını Kurtarmaya Çalışanların Öyküsü: Eleştirel ve yaratıcı düşünme. XI. Ulusal Psikoloji Kongresi, 19-22 Eylül, Ege Üniversitesi, İzmir.
- Kökdemir, Doğan (2005), “Sahte Bilimlerin Çekiciliği Altında Bilimsel Araştırma ve Eleştirel Düşünme”, Sağlık Bilimlerinde Süreli Yayıncılık - Türk Tıp Dizini.
- MEB (2005). İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programı ve Kılavuzu. Ankara, Türkiye: Devlet Kitapları Müdürlüğü.
- MEB, (2013). İlköğretim Kurumları Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara : Milli Eğitim Bakanlığı.
- MEB, (2018). İlköğretim Kurumları Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı. Ankara: Milli Eğitim
- Memiş, E. K. (2014). İlköğretim Öğrencilerinin Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme yaklaşımı Uygulamalarına İlişkin Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(2), 400-418.
- Mısır, Z.E., Çalışkan, N. (2007). “Yapılandırmacı Öğrenmede Dikkat Edilmesi Gereken Koşullar”.Karadağ, E., Korkmaz, T. (Ed.). Kuramdan Uygulamaya Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımı (ss. 59-85). Ankara: Kök Yayıncılık.
- Mitchell, S. (1996). Improving the Quality of Argument in Higher Education. Interim Report, Middlesex University, School of Education, London.
- Naylor, S., & Keogh, B. (2000). Concept Cartoons in Education. Sandbach, UK: Millgate House Publishers.
- Norris, S.P. & Phillips, L.M. (2003). How literacy in its fundamental sense is central to scientific literacy. Science Education, 87, 224–240
- O’Keefe, D. J. (1992). Two concepts of argument. Readings in argumentation, 11, 79-90.
- Osborne, J. F. (2007). Science education for the twenty first century. Eurasia Journal of Mathematics, Science and Technology Education, 3 (3), 173 – 184.
- Osborne, J., Erduran, S., & Simon, S. (2004a). Enhancing the Quality of Argumentation in School Science. Journal of Research in Science Teaching, 994-1020.
- Osborne, J., Erduran, S., & Simon, S. (2004b). Tapping into Argumentation: Developments in theApplication of Toulmin’s Argument Pattern for Studying Science Discourse. Science Education, 915-933. Öğreten, B., ve Uluçınar-Sağır, Ş. (2014). Argümantasyona dayalı fen öğretiminin etkililiğinin
- Özkara, D. (2011). Basınç Konusunun Sekizinci Sınıf Öğrencilerine Bilimsel Argümantasyona Dayalı Etkinlikler İle Öğretilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Adıyaman Üniversitesi. Adıyaman.
- Peker, D. (2008). Bilimsel Açıklamalar Ve Argümanlar. Bölüm 9. S. 265-311. Ed. Taşkın, Ö. Fen Ve Teknoloji Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar. Pegem Akademi Yayıncılık: Ankara.
- Seferoğlu, S. S., ve Akbıyık, C. (2006). Eleştirel düşünme ve öğretimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,30(30).
- Simon, S. (2008). Using Toulmin‟s Argument Pattern in the Evaluation of Argumentation in School Science. International Journal of Research & Method in Education, 31(3), 277-289.
- Simon, S., Erduran, S., ve Osborne, J. (2006). Learning to teach argumentation: Research and development in the science classroom. International Journal of Science Education, 28(2-3), 235-260.
- Simon, Shirley, Erduran, Sibel and Osborne, Jonathan (2006). Learning to teach argumentation: researchand development in the science classroom, International Journal of Science Education, 28 (2–3), 235–260.
- Solomon, J. (1991). Exploring the nature of science: key stage 3. Glasgow, UK: Blackie.
- Tatar, N. (2006). İlköğretim fen eğitiminde araştırmaya dayalı öğrenme yaklaşımının bilimsel süreç becerilerine, akademik başarıya ve tutuma etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi.
- Tonus, F. (2012). Argümantasyona dayalı öğretimin ilköğretim öğrencilerinin eleştirel düşünme ve karar verme becerileri üzerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Ankara
- Toulmin, Stephen (1958). The Uses of Argument. Cambridge: Cambridge University Press
- Tümay, H., ve Köseoğlu, F. (2011). Kimya Öğretmen Adaylarının Argümantasyon Odaklı Öğretim Konusunda Anlayışlarının Geliştirilmesi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(3), 105-119.
- Tümkaya, S. (2011). Fen bilimleri öğrencilerinin eleştirel düşünme eğilimleri ve öğrenme stillerinin incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3).
- Tüysüz, C., ve Balıkçı, Ç. (2016). Sınıf Öğretmenlerinin 3. Sınıf Fen Bilimleri Dersi Öğretim ProgramınaYönelik Görüşleri/Primary Teachers’ Opinions about Grade 3 Science Curriculum. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(36).169-180.
- Ulu, C., ve Bayram, H. (2015). Argümantasyon tabanlı bilim öğrenme yaklaşımına dayalı laboratuvaretkinliklerinin 7. sınıf öğrencilerinin kavram öğrenmelerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 37, 63-77.
- Uluay, G. (2012). İlköğretim 7. sınıf fen ve teknoloji dersi kuvvet ve hareket konusunun öğretimindebilimsel tartışma (argümantasyon) odaklı öğretim yönteminin öğrenci başarısına etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi. Kastamonu Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü, Kastamonu.
- Üstünkaya, I. ve Savran Gencer, A. (2012). İlköğretim 6. Sınıf Seviyesinde BilimselTartışma(Argumentation) Odaklı Etkinliklerle Dolaşım Sistemi Konusunun Öğretiminin Akademik Başarıya Etkisi. X. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresinde sunulan Bildiri. Niğde Üniversitesi.
- Walton, D. N. (1996). Argumentation schemes for presumptive reasoning. Mahwah: Lawrence Erlbaum Associates.
- Yalçın Çelik, A. (2010). Bilimsel tartışma (argümantasyon) esaslı öğretim yaklaşımının lise öğrencilerininkavramsal anlamaları, kimya dersine karşı tutumları, tartışma isteklilikleri ve kalitesi üzerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
- Yeh, K. H., & She, H. C. (2010). On-line synchronous scientific argumentation learning: Nurturingstudents' argumentation ability and conceptual change in science context. Computers & Education, 55(2), 586-602.
- Yıldırır, H. E. (2013). Sınıf Ortaminda Argümantasyona Dayalı Öğrenme Ortamının Değerlendı̇rı̇lmesı̇:Deneyı̇mlı̇ Kı̇mya Öğretmenlerı̇ ı̇le Kimya Öğretmen Adaylarına İlı̇şkı̇n Durum Çalışması. Doktora tezi, Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir.
