1974 BARIŞ HAREKÂTI SONRASINDA TÜRKİYE’DEN KIBRIS’A GELEN GÖÇMENLERİN KÜLTÜRLENME SEVİYELERİNİN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Kıbrıs, gerek jeopolitik konumu gerekse doğal zenginlikleri nedeniyle tarihi boyunca birçok medeniyetin himayesi altına girmiş ve bu sebeplerle de sürekli olarak göç alan ve göç veren bir ada ülkesi olmuştur. Bu göç hareketlerinin içerisindeki en fazla nüfus yoğunluğu Osmanlıların adayı fethinden sonra yaşanmış ve Türkiye’nin çeşitli bölgelerinden birçok insanın adaya yerleştirilmesi neticesinde Kıbrıs’taki Türk varlığı başlamıştır. Son göç dalgası ise 1974 Barış Harekâtından sonra gerçekleştirilmiş ve yaşanılan iç ve dış göçlerle Kıbrıs, iki toplumlu bir ada ülkesi olarak günümüzde de mevcut statüsünü sürdürmektedir. Bu çalışmada da; 1974 sonrası Türkiye’den Kıbrıs’a gerçekleştirilen dış göç hareketleri sonucunda yerleşik kültür ile sonradan gelenlerin birbirleriyle etkileşimleri, Kıbrıs kültürüne uyumları ve kültürlenme seviyelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Karma yöntemin kullanıldığı bu çalışmaya 531 kişi katılmıştır. Araştırma sonucunda; Türkiye’den gelen ilk kafile grubunun ve Türkiye’de doğmuş çocuklarının kendi kültürünü devam ettirmeye çalıştığı, KKTC’de doğan ikinci kuşak çocukların iki kültürü bir arada sürdürmeye çalıştığı ve üçüncü kuşak bireylerin ise Kıbrıs kültürü ile Türkiye kültürünün birleştiği karma bir kültür oluşturduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
Cyprus has remained under the domination of many civilizations due to its geopolitical location and natural riches throughout the history. Because of these reasons, it became to an island that allowing immigrant and emigrant continuously. The highest population density of these migration movements occurred after the Ottoman conquest of the island and as a result of placing many people to the island from various regions of Turkey, the Turkish presence began. The recent wave of migration has been performed on the island after the 1974 Peace Operation, and Cyprus continues its current status as a bi-communal island country at the present time after the internal and external migration. Aim of this research is to examine the interaction between newcomers and the current culture, adaption to Cyprus culture and their acculturation levels in terms of various variables according to the result of the external migration movements performed after 1974. In this research, data’s were collected from 531 participants by mixed method. As a result, it was found that the first group of delegations from Turkey and their children who were born in Turkey is trying to maintain their own culture, second generation children who were born in Cyprus are trying to maintain a combination of two cultures and the third generation children have been identified as a combined culture that unite the culture of Turkey with the Cyprus culture.
Keywords
- Aliyev, R. ve Öğülmüş, S. (2016). “Yabancı Uyruklu Öğrencilerin Kültürlenme Düzeylerinin İncelenmesi”,
- Aliyev, R. ve Öğülmüş, S. (2016). “Yabancı Uyruklu Öğrencilerin Kültürlenme Düzeylerinin İncelenmesi”, Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 4(1):89-123. doi :10.18506/anemon.20532.
- Ataca, B., & Berry, J.W. (2002). “Psychological, Sociocultural, And Marital Adaptation Of TurkishImmigrant Couples In Canada”, International Journal of Psychology, 37, 13-26. doi:10.1177/0022022102033005005.
- Balcı, A. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler, Pegem A, Ankara:Baltacı, C. (1996). Eğitim Sistemi, Osmanlı Dünyayı Nasıl Yönetti, İz Yayınları, İstanbul.
- Bektaş, D.Y. (2004). “Psychological Adaptation And Acculturation And Acculturation Of The TurkishStudents in the United States (Unpublished doctoral dissertation)”, Middle East Technical University,Ankara.Berry, J.W. (1992). “Acculturation and Adaptation in New Society”, International Migration, 30, 69-85. doi:10.1111/j.1468-2435.1992.tb00776.x.
- Berry, J.W. (1997). “Immigration, Acculturation and Adaptation” Applied Psychology: An International Review, 46(1), 5-34. doi: 10.1111/j.1464-0597.1997.tb01087.x.
- Berry, J.W. (2006). “Contexts of Acculturation” In Sam D.L. ve Berry J.W. (Ed.) The Cambridge Handbook of Acculturation Psychology (27-42), Cambridge University Press, London.
- Berry, J.W., Phinney, J.S., Sam, D.L. & Vedder, P. (2006). “Immigrant Youth: Acculturation, Identity, AndAdaptation” Applied Psychology:An International Review, 55 (3), 303-332. doi: 10.1111/j.1464- 0597.2006.00256.x.
- Beycioğlu, K. ve Aslan, B. (2012). “Öğretmen ve Yöneticilerin Öğretmen Liderliğine İlişkin Görüşleri: Bir Karma Yöntem Çalışması” Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(2), 191-223.
- Bilgin, N. (2003). Sosyal Psikoloji Sözlüğü, Bağlam Yayıncılık, İstanbul.
- Bülbül, S. ve Köse, A. (2010). “Türkiye’de Bölgelerarası İç Göç Hareketlerinin Çok Boyutlu Ölçekleme Yöntemi İle İncelenmesi” İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 39 (1), 75-94.
- Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2005). Research Methods In Education (5th Ed.), Routledge Falmer, London.
- Cortes, D. E., Rogler, L. H., & Malgady, R. G. (1994). “Biculturity Among Puerto Rican Adults in United States” American Journal Community Psychology, 22, 707-721. doi:10.2105/AJPH 2008.307091.
- Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem ve Metotlarına Giriş, Anı Yayıncılık, Ankara.
- Fogelman, K., & Comber, C. (2007). “Surveys and sampling”, In A. R. J. Briggs & M. Coleman (Eds.). Research Methods in Educational Leadership and Management (pp. 125-141). London: Sage.
- Gil, A.G., Vega, W.A. & Dimas, J.M. (1994). “Acculturative Stress and Personal Adjustment AmongHispanic Adolescent Boys”, Journal of Community Psychology, 22 (1), 43-54. doi: 10.1002/1520- 6629(199401)22:1<43::AID-JCOP2290220106>3.0.CO;2-T.
- Grant, P.R. (2007). “Sustaning A Strong Cultural And National Identity: The Acculturation of ImmigrantsAnd Second Generation Canadians of Asian And African Descent”, Journal of International Migration and Integration, 8, 89-116. doi.org:10.1007/s12134-007-0003-2.
- Green, J.C., Krayder, H., & Mayer, E. (2005). Combining Qualitative And Quantitative Methods In SocialInquiry. In B. Somekh & C. Lewin (Eds.). Research Methods In The Social Sciences (pp. 275-282), Sage,GÜnay, Ünver (2003). “Göç, Din ve Değişme: Batı Avrupa’daki Türk İsçileri Örneği”, Bilimname, Sayı 3: 35-64.
- Halaçoğlu, Yusuf (2006). XVIII. Yüzyılda Osmanlı İmparatorluğu’nun İskân Siyaseti ve Aşiretlerin Yerleştirilmesi, TTK, Ankara.
- Hatun, Şükrü (2001). “Kıbrıs'ı Kıbrıslıdan Sor” Radikal Gazetesi, (http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=23037, 02 Ağustos 2016 tarihinde erişildi).
- İzbul, Yalçın (1983). “Kültür ve Kültürel Süreçler Üstüne”, Çağdaş Eleştiri Dergisi, 2(6): 28-31.
- Jastı, S., Lee, C.H., & Doak, C. (2011) “Gender, Acculturation, Food Patterns, And Owerveight In Korean Immigrants”, Am J Health Behav, 35(6), 734-745. doi: 10.5993/AJHB.35.6.9.
- Karasar, N. (1998). Bilimsel Araştırma Yöntemi (8. baskı), Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Keser, Ulvi (2006). “Kıbrıs’ta Göç Hareketleri ve 1974 Sonrasında Yaşananlar”, Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, 5(12), 103–128.
- Kim, C., Laroche, M. & Tomıuk, A.M. (2001). “A Meusure Of Acculturations Of Italian Canadians: ScaleDevelopment And Construct Validation”, International Journal Of Intercultural Relations, 25(6), 607-637. doi:10.1016/S0147-1767(01)00028-1.
- Leong, F.T.L. & Tata, S.P. ( 1990). “Sex and Acculturation Differences In Occupational Values AmongChinese-American”, Journal of Counseling Psychology, 37(2), 208-212. doi:10.1037/0022-0167.37.2.208.
- Mahmud, S.H. & Schölmerich, A. (2011). “Acculturation and Life Satisfaction: Immigrants in Germany”, Psychology Research, 1:278-286.
- Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook (2nd ed.), Sage, California.
- Nguyen, H.H., & Von Eye, A. (2002). “The Acculturation Scale for Vietnamese Adolescents (ASVA): ABidimensional Perspective”, International Journal of Behavioral Development, 26, 202-213. doi: 10.1080/01650250042000672.
- Pazarlıoğlu, V.M. (2005). “Yönetim ve Ekonomi, İzmir Örneğinde İç Göçün Ekonometrik Analizi”, Celal Bayar Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1): 121-135.
- Sert, G., Kurtoğlu, M., Akıncı, A. ve Seferoğlu, S.S. (2012). Öğretmenlerin Teknoloji Kullanma Durumlarınıİnceleyen Araştırmalara Bir Bakış: Bir İçerik Analizi Çalışması, Akademik BilişimDergisi.[http://yunus.hacettepe.edu.tr/~sadi/yayin/AB12_Sert-Kurtoglu-Akinci-Seferoglu_IcerikAnalizi.pdf [Erişim tarihi: 29.07.2017].
- Silverman, D. (2006). Interpreting Qualitative Data (3rd Ed.),Sage, London. Stephens, R. (1966). Cyprus-A Place Of Arms, Pall Mall, London.
- Şeker, D. (2006). “Kente Göç Etmiş Bir Örneklemde Kültüre Uyum (Kültürlenme) Süreçleri”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 3 (2):1-31.
- Wikipedia (2016). Kıbrıs Türkleri. https://tr.wikipedia.org/wiki/K%C4%B1br%C4%B1s_ T%C3%BCrkleri#cite_note-kibrisnet-30 [Erişim tarihi: 02.08.2016].
- Zia, N. (1975). Kıbrıs’ın İngiltere’ye Geçişi ve Adada Kurulan İngiliz İdaresi, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları, Ankara.
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık,
