Author:
Abstract
Asırlar boyunca insanoğlu doğa ile mücadelesi sırasında yaşamını tehdit eden hastalıklara karşı önleyici ve iyileştirici yöntemler bulmaya çalışmıştır. Kuşaktan kuşağa “el alma” inancıyla sözlü olarak aktarılan, gözlem ve tecrübeye dayanan bu yöntemler halk hekimliği veya halk sağaltıcılığı olarak adlandırılır. Günümüzün kentli insanın doğal yaşam unsurlarına yönelimi ve kırsal bölgelerde yaşayan insanların da günlük hayatlarında sıklıkla kullanmaları sayesinde halk hekimliği varlığını sürdürmektedir. Bu sebeple geleneksel halk hekimliği ve tedavi yöntemlerinin zaman içerisindeki değişimi ve gelişimi önemli bir çalışma alanı olmuştur. Bu çalışmada geleneksel tıbbın, modern tıp uygulamalarındaki gelişmelere rağmen halen varlığını sürdürmesinin altında yatan etkenler üzerinde durulacaktır. Geleneksel halk sağaltıcılığı konusu odağındaki süreli, süresiz ulusal yayınlar ve ulusal tez merkezinde yayımlanan tez çalışmaları taranmış ve derlenmiştir. Geleneksel ya da destekleyici tıp olarak nitelendirilen bu uygulamalar, “Geleneksel ve Tamamlayıcı Tıp Uygulamaları (GETAT)” mevzuatına bağlı olarak, bilimsel çerçevede organize edilmeli ve Sağlık Bakanlığı tarafından yetiştirilmiş uzmanlar tarafından tatbik edilmelidir. Bu sayede tüm bu geleneksel tedavi yöntemleri kayıt altına alınarak gelecek kuşaklara aktarılabilecektir.
Keywords
Abstract
For centuries, mankind has tried to find preventive and curative methods against diseases that threaten his life during his struggle with nature. These methods, which are transferred verbally from generation to generation with the belief of “taking hands”, based on observation and experience, are called folk medicine or public healing. Folk medicine continues to exist thanks to the tendency of today's urban people to natural life elements and the use of people living in rural areas frequently in their daily lives. For this reason, the change and development of traditional folk medicine and treatment methods over time has been an important field of study.This study will focus on the factors underlying traditional medicine’s continued survival desspite advancesin modern medical practice.Periodical, indefinite national publications focusing on traditional public treatment and thesis studies published in the national thesis center have been scanned and compiled. These practices, which are described as traditional or supportive medicine, should be organized in a scientific framework and applied by experts trained by the Ministry of Health, depending on the "Traditional and Complementary Medicine Practices (TCMP)" legislation. In this way, all these traditional treatment methods can be recorded and transferred to the next generations.