Author :
Abstract
Timurlu dönemi, Emir Timur’un Semerkant’ı fethiyle şekillenmiş, bunu Türkistan, Horasan (modern Afganistan), İran, Bağdat ve daha fazlası izlemiştir. Bu dönem 14. yüzyılın sonundan 16. yüzyılın başlarına kadar devam etmiştir. Moğol İlhanlıların yerine geçen Timurlular, özellikle Şahruh ve Sultan Hüseyin Baykara dönemlerinde, olağanüstü siyasi faaliyetlerinin merkezi haline getirdikleri Herat’ta kapsamlı restorasyon çalışmaları yürüttüler. Araştırma bulguları, Emir Timur’un edebiyat, bilim ve sanata ilgi gösterdiğini, ancak bu alanlardaki ilerlemenin onun döneminde sınırlı olduğunu gösteriyor. Bu kültürel başarıların zirvesine Şahruh’un başkenti Semerkant’tan Herat’a taşımasıyla ulaşılmıştı. Herat, bu dönemde kültürel, sosyal ve ekonomik alanlarda gelişti ve İslam dünyasının dört bir yanından âlimleri, sanatçıları ve akademisyenleri kendine çekmişti. Herat’ta çok sayıda eğitim ve gelişim kurumu kurulmuştur. Bu makale, Timurlular döneminde, özellikle de Şahruh ve Hüseyin Baykara dönemlerinde Herat’ın kültürel, sosyal ve ekonomik durumunu incelemeyi amaçlamaktadır. Dönemin kültürel devrimini, otoriter ve birincil kaynaklar aracılığıyla değerlendiriyor. Bu araştırma, Herat’ın neden başkent olarak seçildiği ve edebi, kültürel ve ekonomik büyümesini sağlayan faktörlerin neler olduğuna dair soruları gündeme getirmektedir. Bu sorular, fişlendirme ile desteklenen düzenli varsayımlar ve nitel araştırma yönetimle ele alındı.
Keywords
Abstract
The Timurid period was shaped by Amir Timur`s conquest of Samarkand, followed by Turkistan, Khurasan (modern Afghanistan), Iran, Baghdad, and more. It spanned from the end of the 14th century to the early of the 16th century. After succeeding the Mongolian Ilkhanians, the Timurids, especially during the reigns of Shah Rukh and Sultan Hossein Bayqara, undertook extensive restoration efforts, particularly in Herat, which they made the center of their political activities. The research findings show that Amir Timur showed interest in literature, science and art, although progress in these areas was limited during his time. The pinnacle of these cultural achievements was reached when Shah Rukh relocated the capital from Samarkand to Herat. Herat flourished culturally, socially, and economically during this period, attracting scholars, artists, and academics from across the Islamic world. Multiple educational and developmental institutions were established in Herat. This article aims to examine Herat`s cultural, social, and economic situation during the Timurid period, specifically during the reigns of Shah Rukh, and Hossein Bayqara. It evaluates the cultural revolution of that era through authoritative and primary works. This exploration raises questions about why Herat was chosen as the capital and what factors drove it’s literary, cultural, and economic growth. These questions are addressed through regular assumptions and qualitative research, supported by note-taking.
