Author :
Abstract
Jeffrey Shaw, 1960'lı yıllarda başlayan görüntü ve sesin teknoloji destekli sanal görüntülere geçişinden bu yana aktif olarak üretim yapan, virtüelin ve edimselin hassas dengesini kurup gösterebilen öncü yeni medya sanatçılarından biridir. Shaw’un genişletilmiş sinema, interaktif mekânlar ve dokunsal medyaya yönelik çalışmaları; izleyicinin gerçekliğe tanık olma rolünü teknolojik ve hibrit mekânlara yansıtarak nesne ve izleyici arasındaki geleneksel ilişkiyi tamamen değiştirmeyi amaçlar. Sanatçı mekânın sınırlarını belirsizleştirmek için, izleyicinin çevre ile hem fiziksel hem de entelektüel etkileşime girmesini sağlayarak, anlam inşa edebildiği olay dünyalarında bedenlenme yaratır.
Bu çalışma, yeni medya sanatında Shaw’un öncü rolünü göstererek, genişletilmiş bir şimdiki an içinde, duygulam ve onun potansiyel taşıyıcısı olan bedenlenme kavramının Neo-Bergsoncu bir bedenlenmiş estetik fikri ile ele alınmasına dayanır. Bu estetik düşünce fikri, süre ve bellek teorileriyle tanınan Fransız filozof Henri Bergson’a dönüşün, aslında duygulama dönüşün bir ifadesidir. Dönüş fikri, Shaw’un yeni medya çalışmaları üzerinden Bergsoncu bir estetik incelemeye odaklanarak duyum temelinde ele alınır. Bergson’un günümüzdeki dijital süre temsillerinin beden aracılığıyla, Neo-Bergsoncu estetik deneyim içinde, nasıl açığa çıkarılabileceği Shaw’un katmanlı ve kendi içinde iletken olan Place-Hampi çalışmasından izlenebilir.
Keywords
Abstract
Jeffrey Shaw is one of the pioneering new media artists who has been actively producing since the transition of image and sound to technology-supported virtual images, which started in the 1960s, and who can establish and demonstrate the delicate balance of the virtual and the actual. Shaw's works for expanded cinema, interactive spaces, and haptic media; It aims to completely change the traditional relationship between the object and the audience by reflecting the audience's role of witnessing reality to technological and hybrid spaces. To uncertain the boundaries of the space, the artist creates an embodiment in worlds where the viewer can construct meaning by enabling both physical and intellectual interaction with the environment.
This study is based on a Neo-Bergsonist idea of embodied aesthetics, demonstrating Shaw's pioneering role in new media art, in an expanded present moment, the concept of affect and its potential carrier, embodiment. This idea of aesthetic thought is an expression of a return to the French philosopher Henri Bergson, who is known for his theories of duration and memory, a return to affect. The idea of return is handled based on sensation, focusing on a Bergsonian aesthetic analysis through Shaw's new media works. How Bergson's contemporary representations of digital time can be revealed through the body, within the Neo-Bergsonist aesthetic experience, can be traced through Shaw's layered and self-conductive Place-Hampi work.
