Günümüz hızla ilerleyen teknoloji koşulları ve buna bağlı olarak bilginin kendini sürekli yenilemesi bireylerin sürekli öğrenme ihtiyacını artırmıştır. Buna bağlı olarak farklı yöntem ve teknikler ile öğrenme ortamlarının ve yaşam boyu öğrenmenin de önemi artmıştır. Toprak ve Erdoğan (2012) bireylerin kişisel ve mesleki yeterliklerini kendi istekleri ile geliştirmesini amaçlayan ve bu gelişimi yaşam boyunca sürdürme sürecini yaşam boyu öğrenme olarak tanımlamıştır. Bilginin sürekli yenilenmesi ile birlikte bireylerin meslek hayatlarında daha öncesinde almış oldukları mesleki eğitimlerinin üzerine yeni öğrenmelere ihtiyaç duymaları doğal bir süreç halini almıştır. Tüm meslek dallarındaki bireylerin yetiştirilmesindeki en önemli meslek olan öğretmenlik mesleği için de yaşam boyu öğrenme ayrı bir önem arz etmektedir. Bu doğrultuda çalışmada öğretmenlerin yaşam boyu öğrenmeye yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma yöntemine dayalı tarama araştırması olarak yürütülen çalışmada kolayda örnekleme yöntemi ile 372 öğretmene ulaşılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ve Hürsen (2011) tarafından geliştirilen ‘Yaşam Boyu Öğrenme Tutum Ölçeği’ (YBÖTÖ) kullanılmıştır. Beşli likert tipindeki ölçek üç boyuttan oluşmaktadır. Bunlar; öğrenme isteksizliği, mesleki gelişim için öğrenme etkinliklerinin yararına inanma ve bireysel öğrenme becerilerine yönelik farkındalık oluşmaktadır. Çalışmayla birlikte öğretmenlerin; Öğrenme isteksizliği boyutu puan ortalamaları düzeylerinin çok düşük, mesleki gelişim için öğrenme etkinliklerinin yararına inanma boyutu ve bireysel öğrenme becerilerine yönelik farkındalık boyutu puan ortalamalarının ise çok yüksek olduğu görülmüştür.
Today’s rapidly advancing tecnology conditions and accordingly the continuous renewal of knowledge have increased the need for continuous learning of individuals. Accordingly, the importance of learning environments and lifelong learning with different methods and techniques has increased. Toprak and Erdoğan (2012) define lifelong learning as the process of voluntary development of personel and Professional competences of individuals throughout life. With the continuous renewal of knowledge, it has become a natural process for individuals to need new learning on top of their previous vocational training in their professional life. Lifelong learning is of particular importance for the teaching profession which is the most important profession in raising individuals in all professions. In this direction, it aims to examine teachers’ attitudes towards lifelong learning in this study. In the study which was conducted as a survey research based on the quantitative research method 372 teachers were reached with the convenience sampling method. Personal data form created by the researcher and ‘Lifelong Learning Attitude Scale’ developed by Hürsen (2011) were used as data collection tools. The five-point Likert-type scale consists of three sub-dimensions: unwillingness to learn, believing in the benefits of learning activities for professional development and awareeness of individual learning skills. With the study teachers; It was scores of the reluctance to learn dimension were very low, while the mean scores of the dimension of believing in the benefit of learning activities for professional development and the dimension of awareness for individual learning skilss were high.