Bu araştırmanın amacı, COVID-19 pandemisi sürecinin, İstanbul Bakırköy’de yaşayan ebeveynlere olan etkisinin incelenmesi ve ebeveynlerin deneyimlediği farklı durumların değerlendirilmesidir. Araştırma iki aşamalı olarak planlanmıştır. İlk aşamada 2810 ebeveynin pandemi sürecindeki genel deneyimleri (hissedilen duygular, sağlık ve sosyal yaşam, çevreyle iletişim) incelenmiştir. 2810 ebeveyn arasından 484 ebeveyn, araştırmanın ebeveynlerin duygu düzenlemelerine ilişkin olan ikinci aşamasına gönüllü olarak dahil olmuştur. Analiz sonuçları, pandemi sürecinde, ebeveynlerin koronavirüs ile ilgili bilgi, haber ve konuşmalardan sıkıldığını; ebeveynlerin çoğunun korku yaşadığını; ebeveynlerin büyük çoğunluğunun yaşam faaliyetlerinin kısıtlanmış ve değişime uğramış olduğunu düşündüğünü göstermektedir. Ayrıca pandemi sürecinde, ebeveynler hem kendilerinin hem de çocuklarının duygularını anlamaya çabalamış, çocukların duygularına daha fazla yönelmiş ve hem kendilerinin hem de çocuklarının olumsuz duygularını kabul etme eğiliminde olmuşlardır. Aynı zamanda ebeveynlerin çocukların olumsuz duygularına ilişkin daha fazla olumsuz inanç taşıyarak çocuğun duygularından kaçınmaya çalıştığı da bulgulanmıştır.
The purpose of this research is to examine the effect of the COVID-19 pandemic process on parents and to evaluate the different situations experienced by parents living in Bakırköy, Istanbul. The research was planned in two stages. In the first stage, the general experiences of 2810 parents during the pandemic (feeling emotions, health and social life, communication with the environment) were examined. Out of 2810 parents, 484 parents voluntarily participated in the second phase of the study on parents' emotion regulation. Analysis results show that during the pandemic process, parents are bored with information, news, and conversations about coronavirus; that most parents experience fear; shows that most parents think that their life activities are restricted and changed. In addition, during the pandemic process, parents tried to understand both their own and their children's feelings, they were more oriented towards children's emotions and tended to accept both their own and their children's negative emotions. It has also been found that parents try to avoid the child's emotions by holding more negative beliefs about the negative emotions of the children.