Araştırmanın amacı, Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılığı ile akademik erteleme düzeylerini incelemektir. Araştırmanın evrenini 2019-2020 eğitim öğretim yılında Ağrı, Kars ve Iğdır Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokullarında öğrenim gören öğrenciler, örneklemini ise 743 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma grubundaki öğrencilerin %24,8’i Beden Eğitimi ve Spor Öğretmeni, %54,1’i Spor Yöneticiliği ve %23,1’ini Antrenörlük Eğitimi bölümlerinde okuyan öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin birinci bölümünde demografik değişkenlerin tespiti için kişisel bilgi formu kullanılmıştır. İkinci bölümde Ocak ve Bulut (2015) tarafından güvenilirlik ve geçerlilik analizi yapılan akademik erteleme davranış ölçeği kullanılmıştır. Üçüncü bölümde Demirci, Orhan, Demirdaş, Akpınar ve Sert (2014) tarafından Türkçeleştirilen akıllı telefon bağımlılığı ölçeği kullanılmıştır. Toplanan bu veriler SPSS 23 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Verilerin analizinde ikili gruplar arasında fark olup olmadığını tespit etmek için Non-Parametrik testlerden Mann-Whitney U testi, ikiden fazla gruplar için ise Kruskal Wallis Testi ve ölçekler arasındaki ilişkiyi saptamak için Spearman Kolerasyon testi uygulanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde anlamlılık p<0.05 olarak kabul edilmiştir. Araştırma sonucunda Akıllı telefon bağımlılığı ve akademik erteleme düzeyleri ile yaş ve cinsiyet değişkeni arasında anlamlı bir sonuca rastlanmazken, şehir ve bölüm değişkeni arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir
The aim of this study is to examine the smartphone addiction and academic procrastination levels of the School of Physical Education and Sports students. The population of the study consists of the students who are studying at the Schools of Physical Education and Sports at Ağrı, Kars and Iğdır Universities in the 2019-2020 academic year which is 743 students. The students in the study group are in the department of 24,8% Physical Education and Sports Teachers, 54,1% Sports Management and 23,1% Coach Training Departments. In the first part of the study, a personal information form was used to determine demographic variables. In the second part, Academic Procrastination Behavior Scale, whose reliability and validity analysis was performed by Ocak and Bulut (2015), was used. In the third part, The Smartphone Addiction Scale, translated into Turkish by Demirci, Orhan, Demirdaş, Akpınar, and Sert (2014), was used. These data were analyzed by SPSS 23 statistical program. In the analysis of the data, the Mann-Whitney U test, which is one of the Non-Parametric tests, was used to determine whether there was a difference between the pairs. The Kruskal Wallis Test was used for more than two groups and the Spearman Correlation test to determine the relationship between the scales. In the evaluation of the data, significance was accepted as p <0.05. As a result of the research, there was no significant difference between the smart phone addiction and academic procrastination levels and the age and gender variables, but a significant difference was found between the city and department variables.