Bu çalışma resim sanatındaki ritmin ve döngüselliğin gelişimini izlemek açısından, soyut resmin müzikle olan ilişkisine, bilgisayar ve sinema teknikleriyle resmin canlandırılmasına ve yeni medya sanatı kapsamındaki anime sanatına odaklanmaktadır. Anime sanatı, sanatçının hayal gücüne dayanan, felsefe ve sosyoloji odaklı, zaman ve mekânın alternatif algısal boyutlarını gösteren, post-hümanist söylemleri sınırsız olasılıklarla temsil eden bir sanat disiplini olarak animasyondan farklıdır. Anime sanatında görüntüye eklenen ses, görüntünün anlamını vurgulamakta veya tamamen zıt bir efektle ironi yaratmaktadır. Canlandırma teknikleriyle üretilen örnek sanat eserleri, bize zamanın bellekle ilişkili ve tek yönde hareket etmeyen farklı bölümlerini göstermektedir. Anime sanatı loop tekniğiyle döngüselliğe sahiptir. Zaman çizelgesinin parçalanabilmesi, değiştirilebilmesi ve yabancılaşma yaratmasıyla, anime sanatı postmodern dönemdeki zaman algısının parçalanmasını göstermektedir. Sanatçılar açısından, uluslararası sergilere katılmak pratikleştiğinden rekabet ortamı artmakta ve öne çıkabilmek için daha kaliteli işler üretmek gerekmektedir. Nesnesizleştirmeye ve aura meselesine dair tartışmalara rağmen, anime sanatı üretebilmek için el becerisine, hayal gücüne, teknik deneyime ve büyük emeğe ihtiyaç bulunmaktadır. Her bir anime sanat eseri benzersiz olma özelliğine sahiptir.
In order to follow the development of the rhythm and cyclicity in the art of painting, this study focuses on the relationship of abstract painting with music, the animation of painting with computer and cinema techniques, and anime art, which is considered within the scope of new media art. Anime art is different from animation as an art discipline focused on philosophy and sociology based on the imagination of the artist, showing alternative perceptual dimensions of time and space, and representing post-humanist discourses with unlimited possibilities. The sound added to the image in anime art, emphasizes the meaning of the image or creates irony with a completely contrasting effect. The exemplified works of art produced by animating techniques show us different parts of time that are related to memory and do not move in one direction. Anime art has circularity with the loop technique. Anime art shows the fragmentation of the time perception in the postmodern period, as the timeline can be fragmented, changed and created alienation. From the point of view of the artists, due to the practicality of participating in international exhibitions, the competitive environment increases and it is necessary to produce more qualified works in order to stand out. Despite the debates about de-objectification and the aura issue, manual dexterity, imagination, technical experience and great labor are needed to produce anime art. Despite the debates of de-objectification and the matter of aura, for producing anime art, manual dexterity, imagination, technical experience and great labor are needed. Each anime artwork has the distinction of being unique.