Motif, kültüre ait bir değer olmakla birlikte; gittikçe gelişen kültürel bir yansımadır. Renkleri ve motifleri eserlerinde ustalıkla kullanan, 20. yüzyıl modern sanatın en önemli ressamlarından olan Henri Matisse’in aksine aynı dönemde, modern mimari teorisyeni Adolf Loos’un cömert süslemelerin aksine pürüzsüz, net yüzeyleri ve daha modern estetik ilkeleri savunmaktadır. Araştırmanın konusunu Matisse’in motif barındıran eserleri üzerinden görsel okumalar gerçekleştirebilmeyi oluşturmaktadır. Bu bağlamda araştırmada nitel araştırma yöntemi ile betimsel analiz yaklaşımı kullanılmaktadır. Gündelik nesneler üzerinde oluşup, gelişen motif belli ki günlük yaşam ve sanat arasında bir köprü kurarak; sanatın üretildiği döneme ait olma ve yaşam ile bağ kurma durumlarını açıklayabilmektedir. Araştırmada Anadolu’ya ait motiflerin sembolik anlamları ve Matisse’in motifsel üretimleri incelenmektedir. Motif ve motifin köklerinden beslenen bir sanatçı olarak Matisse’in eserleri üzerinden yapılan değerlendirmeler sonucunda; günümüzde dahi postmodernizmin eklektik yapısı, motifin sanatta kullanımını destekler niteliktedir sonucuna ulaşılmaktadır.
Although the motif is a cultural value; it is an evolving cultural reflection. Henri Matisse, who was one of the most important painters of 20th century modern art, who skillfully used colors and motifs in his works. The subject of the research is to be able to make visual readings on Matisse’s works that contain motifs. In this context, qualitative research method and descriptive analysis approach depending on this method are used in the research. The motif that is formed and developed on everyday objects is evidently by establishing a bridge between daily life and art; can explain the state of belonging to the period in which art was produced and to connect with life. In the research, the symbolic meanings of Anatolian motifs and Matisse’s motif productions are examined. As a result of the evaluations made on the works of Matisse, as an artist who feeds on the motif and its roots; Even today, the eclectic structure of postmodernism supports the use of motifs in art.