Author :
Abstract
Günümüzün önde gelen çalışma alanlarından biri olan ‘madun’ kavramı ilk kez Antonio Gramsci tarafından 1930’larda hegemonya kavramıyla ilintili olarak kullanılmıştır. Madun kavramı o günden bu yana başta edebiyat olmak üzere birçok sosyal bilim alanında sıkça işlenen konular arasına girmiş ve özellikle postkolonyal dönemde ayrı bir anlam ve önem kazanmıştır. Spivak’ın gündeme getirdiği Hint toplumu merkezli madun sorunsalı dünya çapında geniş yankı uyandırmış ve pek çok edebi eserin konusunu oluşturmuştur. Postkolonyal dönemde çeşitli tartışmalara yol açan eserler vermiş olan, V.S. Naipaul’un Magic Seeds adlı romanı madunların nasıl ezildiğini ve susturulduğunu ve bu durumu ortaya çıkaran mekanizmaları irdeleyen önemli bir eserdir. Romanın ana karakteri Hint asıllı Willie’nin Hindistan’da köylülerin haklarını savunmak için başlatılan devrim hareketine katılmaya karar vermesi ile başlayan süreçte,birbirinden farklı ancak işleyişi birbirine bağlı iki dünya olduğunu fark ederiz. Bunlar yönetenlerin dünyası ile yönetilenlerin dünyası, ezenlerin dünyası ile ezilenlerin dünyası, egemen olanların dünyası ile madunların dünyası şeklinde betimlenebilir. Eserde karşımıza çıktığı üzere, üst sınıfların temelde köylülerden oluşan madunlar adına giriştikleri devrim hareketleri aslında madunlar üzerindeki tahakkümün devam ettirilmesinin başka bir yoludur. Naipaul’un diğer eserlerindeki kahramanlarından farklı olarak Willie başka bir şey daha anlar: Bu iki dünya birlikte var olduğu için onları birbirinden ayırmaya çabalamak boşunadır. Hindistan’daki köylülerin yani madunların fikri ve desteğini almadan onlar adına daha üst sınıfların devrim hareketine girişmeleri başarısızlıkla sonuçlanmaya mahkûmdur. Bu nedenle eserin sonunda Willie hangi dünyaya ait olduğu sorusunun cevabını bulur. Bu çalışmayla, Hindistan’daki bir devrim hareketine katılarak bu iki dünyayı yıkıp yeniden tek bir dünya haline getirmeye çalışan kahramanın yaşadıkları aracılığı bu durumu ortaya çıkaran süreçlerin incelenmesi amaçlanmaktadır.
Keywords
Abstract
The concept of ‘subaltern’, which is one of the leading fields of study today, was first used by Antonio Gramsci in the 1930s in relation to the concept of hegemony. Since then, the concept of Subaltern has become one of the subjects of many social sciences, especially literature, and has gained a distinct meaning and importance, especially in the postcolonial period. In particular, the Indian society-based subaltern problem raised by Spivak has had wide repercussions around the world and has been the subject of many literary works. V. S. Naipaul’s novel Magic Seeds, who has given several controversial works in the field of postcolonial literature, is an important work that examines how the subalterns were crushed and silenced and the mechanisms that brought about this situation. Thanks to Willie, the main character of Magic Seed, we realize that we live in two worlds that are different from each other but whose functioning is connected. They can be described as the world of the rulers and the world of the ruled, the world of the oppressors and the world of the oppressed, the world of the dominant ones and the world of the subalterns. As we see in the work, the revolutionary movements of the upper classes on behalf of the subalterns, which consist mainly of peasants, are actually another way of continuing domination over the subalterns. Unlike the protagonists in Naipaul’s other works, Willie understands something else: as these two worlds co-exist, striving to separate these two worlds is futile. It is doomed to fail that the higher classes attempt a revolutionary movement on their behalf without the idea and support of the peasants in India. Thus, at the end of the work, Willie figures out the answer to the question of which world he belongs to. This study aims to examine the processes that brought about this situation through the experiences of our hero, who joined a revolutionary movement in India and tried to destroy these two worlds and make them one world again.
