Author :
Abstract
Sağlık alanı, ekip olarak farklı meslek gruplarındaki çalışanların bireylerin tamamına sağlık hizmeti sundukları çok emek isteyen bir iş sahasıdır. Kişiler arası etkili ilişkiler kurma, yardım etme ve kılavuzluk becerileri kaliteli hemşirelik ve hekimlik hizmetlerinin ön koşullarıdır. Hemşirelerin hastalar ile iyi ilişkiler kurmasının bireylerin tedaviye istekli olmaları iyileşmeye dair inançlarının artması gibi kendi başlarına iyileştirici olabildikleri görülmektedir. Hastanın hemşiresi ya da doktoru tarafından anlaşıldığını hissetmesi; kendisinde doktoru ve hemşiresi nazarında önemli ve değerli biri olduğunu düşünmesine yol açar. Hemşirelik mesleğinde empati düzeyinin önemi bilinirken hemşirelerin yeterince empatik olmadıklarına yönelik çalışmalar bulunmaktadır. Bu araştırma, doktor ve hemşirelerin empatik eğilimleri ile iş doyumları arasındaki ilişkiyi ve bunlarla ilişkili etkenlerin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma verileri bilgisayarda, SPSS-22 istatistik programı ile analiz edilmiştir. Nicel verilerin tanımlanmasında ortalama, standart sapma ve minimum, maksimum, nitel verilerin tanımlanmasında ise sayı ve yüzde kullanılmıştır. Değerlendirmede kullanılan istatistik analizleri; Student t testi, Kolmogorov-Smirnov Testi, Mann Whitney U testi, Kruskal Wallis testleri ve Korelasyon analizi’dir. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak değerlendirilmiştir. İstatistik analiz sonuçlarına göre; empati eğiliminin cinsiyet bakımından anlamlı derecede farklılaştığı ve kadınların erkeklerden empati puanlarının daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca, genel iş doyumu ile empati eğilimi arasında pozitif ve düşük seviyede bir ilişki saptanmıştır. Empatik eğilim yeteneği kazandıracak eğitim tekniklerini kullanarak bu becerilerin edinilmesine ihtiyaç olduğu görülmüştür. Sağlık eğitimi veren kurumların eğitim müfredatlarına iş doyumu ve iletişim becerisini geliştirme başlıklarının ilave edilmesi önerilmiştir.
Keywords
Abstract
Nowadays, the tendency of empathy and job satisfaction in all the business branches is mentioned as having an important position in hospitals. The health field is a work site that is demanding a lot of workers in different vocational groups as a team to provide health services to all individuals. The skills of establishing, assisting and guiding the effective interpersonal relationships are the pre-policies of quality nursing and medical services. It is observed that nurses ' good relations with patients may be self-healing as they increase their belief that individuals are willing to be treated for treatment. Feeling understood by the patient's nurse or doctor; his doctor and his nurse in his eyes, which leads him to think he is important and valuable. While the importance of empathy in the nursing profession is known, there are studies that nurses are not sufficiently empathetic. This research was conducted to determine the relationship between the empathetic tendencies of doctors and nurses and their related factors. The research data was analyzed with the SPSS-22 statistical program on the computer. In the identification of quantitative data, the mean, standard deviation and minimum, maximum, and number and percentage of qualitative data were used. Statistical analyses used in evaluation; Student t test, Kolmogorov-Smirnov test, Mann Whitney U test, Kruskal Wallis tests and correlation analysis. The statistical significance level was evaluated as P < 0.05. According to statistical analysis results; the tendency of empathy is significantly differentiated by gender, and women have higher empathy scores than men. In addition, there was a positive and low correlation between general job satisfaction and empathy tendency. Empathetic tendency and job satisfaction are important concepts for hospital workers nowadays. Today, the importance of both empathy and job satisfaction is increasing. It is seen that these skills need to be acquired using educational techniques that will gain empathic tendency ability. It has been proposed to add business satisfaction and communication skills to the training curriculum in the educational institutions of the health care business.
