Author :
Abstract
İnsanı tüm yönleri ile ele alan Antropoloji Bilimi’nin alt dalı olan Fiziki Antropoloji’nin ilgilendiği bir konu da yaşlılık olgusudur. Antropolojik araştırmalar sonucunda kalıntıları ortaya çıkarılan ve 2.5 milyon yıl önce yaşadığı düşünülen ilk insanımsı Homo Habilislerin tahmini yaş aralığının 18-20 yıl ile sınırlı olduğu belirtilmektedir. O tarihten 20. yüzyıla kadar geçen sürede hayat şartları değişmiş ve insanların yaşam uzunluğu da buna bağlı olarak artmıştır. Günümüzde her ülkede 65 yaş, yaşlılığın başlangıcı olarak kabul edilmektedir. Dünyanın nüfus dağılımına bakıldığında yaşam uzunluğunun arttığı gözlenmektedir. Bu artışın gelişmiş ülkelerde daha fazla görülmesi her ne kadar olumlu bir durum olarak kabul edilse de, insanların istihdam, eğitim, sağlık ve sosyal hizmetlere erişim gibi konularda çeşitli sorunlarla karşılaşmalarına yol açtığı söylenebilir. Diğer bir ifade ile genç nüfustaki artış, eğitim ve istihdam sorunu yaratırken; yaşlı nüfus ise başta bakım ve sağlık hizmetleri olmak üzere, önemli sosyo-politik ve ekonomik sorunlar haline dönüşmüştür. Ülkemiz bugün genç nüfus kuşağı içerisinde gösterilse de kısa bir zaman içerisinde, yaşlı nüfusumuzun gelişmiş ülkeler seviyesine yaklaşacağı öngörülmektedir. TÜİK verilerine göre Türkiye’nin 2050 yılında 16 Milyon yaşlı vatandaşı olacağı yönündedir. Bu durum ise ileriki zamanlarda yaşlı bakıma ayrılan kaynağın çok daha fazla olması gerekliliğinin bir göstergesidir. Dünyada yaşlanma önemli bir konu olarak ele alınmaktadır. Küresel boyutta yaşlılık kaynaklı sorunlar, ülkelerin sosyal alt yapıları ile yüzleşmesini de sağlamıştır. Gelişmiş ülkelerde sağlık alanında yapılan başarılı çalışmalar ile insanların yaşam uzunlukları artmıştır. Bunu sağlayan faktörlerin başında teknolojik gelişmeler ışığında hastalıkların teşhis ve tedavi aşamalarına yönelik daha hızlı ve daha doğru yaklaşımların geliştirilmesi gösterilebilir. Refah seviyesinin düşük olduğu ülkelerde ise yaşlılar, uzun yıllar yıpratıcı işlerde çalışmak zorunda kaldıkları, beslenme ve sağlık koşullarının yetersizliği gibi nedenlerle daha kısa yaşam uzunluklarına sahiptirler.
Keywords
Abstract
The subject of Physical Anthropology, which is the sub-branch of Anthropology Science that deals with human in all aspects, is the phenomenon of elderly people. It is stated that the estimated age range of the first human-like Homo Habilis, the remains of which were discovered as a result of anthropological studies and thought to have lived 2.5 million years ago, is limited to 18-20 years. From that date until the 20th century, life conditions have changed and the life span of people has increased accordingly. Today, 65 years of age is accepted as the beginning of elderly people in every country. Looking at the population distribution of the world, it is observed that the life span increases. Although this increase is seen as a positive situation in developed countries, it can be said that it causes people to face various problems in terms of employment, education, health and access to social services. In other words, while the increase in the young population creates education and employment problems; the elderly population has turned into important socio-political and economic problems, especially care and health services. Although our country is shown in the younger population today, it is expected that our elderly population will approach the level of developed countries in a short time. According to TSI data, Turkey in 2050 was 16 million would be in the direction of senior citizens. This is an indicator of the need for more resources allocated to elderly care in the future. Aging is considered as an important issue in the world. Globally-related aging problems have also enabled countries to face their social infrastructure. People's life span has increased with successful studies in the field of health in developed countries. In the light of technological advances, the faster and more accurate approaches to the diagnosis and treatment stages of diseases can be shown among the factors that provide this. In countries with a low level of welfare, the elderly have shorter life span due to the reasons they have had to work in harsh jobs for many years and lack of nutritional and health conditions.
