Author :
Abstract
Osmanlı Devletinden Türkiye Cumhuriyetine kadar yaşanmış darbe ve darbe kalkışmalarının genel hatları konumuzun içeriğini oluşturmaktadır. Tarihi sürecimizde yaşadığımız darbeler ve darbe kalkışmalarının ekonomik-siyasi nedenlerle nasıl bağlantılı olduğunun analiz edilmiştir. Bu süreçte ağırlıklı askeri girişimlerin, ekonomik nedenleri bahane edilmesi konumuz açısından büyük öneme sahiptir. Yönetimlerini satan hainlerin ortak bahaneler ise ya culuş (bahşiş) veya ekonomik krizler bahane etikleri görülmektedir. En önemlisi tüm nedenlerin perde arkasındaki dış güçler olduğu tesit edilmiştir. Maalesef bizleri savaş meydanlarında yenemeyen bu güçler sayesinde gerek ekonomik gerek sosyal yaşantılarımızda ağır yaralar açılmıştır. Birçok isyanın çıkmasının arkasında gene bu tür dış güçler yer almıştır. Darbe, kalkışma ve isyanların ortak savuna özeliğinde ise Osmanlı Devletinin dinsizleştiği bahanesi öne sürülmüştür. İslamiyet’e gerçek Müslümanların devlete sadakati sonsuz olması gerektiğini bilmeyecek kadar, bilenlerde dış güçlerin desteği ile menfaatlerini ön planda tutacak kadar cahildirler.
Keywords
Abstract
General lines of coups and coup attempts which had occured from Ottoman State to Turkish Republic are created the content of our subject. In this study connections of coups and coup attempts with economic and politic reasons are analysed in our history. In this process be excused of coup attempts by economic reasons has a great importance in terms of our study. It’s seen that common excuses of traitors are tip and economic crises. The most important point is detection of external forces behind all reasons. Unfortunately, through these forces which can not defeat us at battlefieds, serious injures were caused both in our economic and social lives. Behind of many rebellions, these external forces took part too. Excuse of Ottoman State was becoming ungodly was the common defense feature of coups, attempts and rebellions. In Islamic belief, real muslims have to know that loyalty to the state must be endless. Some muslims don’t know this but knowers are ignorant cause of their benefits with the support of external forces. Main reason of repetition these attempts is the insufficiency of history and religion teachings in terms of content.
Keywords
- AFYONCU, E. Ahmet ÖNAL ve Uğur DEMİR (2016), Askeri İsyanlar ve Darbeler, Yeditepe Yayınevi,
- AFYONCU, E. Ahmet ÖNAL ve Uğur DEMİR (2016), Askeri İsyanlar ve Darbeler, Yeditepe Yayınevi, İstanbul
- AKTAN, C. C. (1997). Politikada Liyakat Üzerine Kutadgu Bilig Ve Koçi Bey Risalesi‟nden Öğreneceklerimiz, Yeni Türkiye Dergisi, Yıl 3, Sayı 13, 1389-1393
- AKYILDIZ, A. (2012). Osmanlı Bürokrasisi ve Modernleşme, İstanbul: İletişim Yayınları ARMAĞANOĞLU, F. (1991), Belgelerle Türk-Amerikan münasebetleri, Ankara.
- BROWN, L. C. (2000). İmparatorluk Mirası; Balkanlarda ve Ortadoğuda Osmanlı Damgası, İletişim Yayınları, İstanbul.
- EMECEN F. (2012), Fetih ve Kıyamet 1453, s.98, Timaş Yayınları, İstanbul.
- ERTUĞ, Z., T., (1995), XVI. Yüzyıl Osmanlı Devleti ’nde Cülûs ve Cenaze Törenleri, Ankara.
- ERTUĞ, Z., T., (1999),“Osmanlı Devleti’nde Resmî Törenler ve Birkaç Örnek”, Osmanlı, IX, (Ed. GülerEren), Ankara.
- ERYILMAZ B. (2001), Osmanlı Devleti’nde Ermeni Sorunu, Yeni Türkiye, Ermeni Sorunu Özel Sayısı, Sayı2, Ankara.
- FINDLEY, C. V. (1994). Osmanlı Devletinde Bürokratik Reform: Babıali (1789- 1922), L. Boyacı ve İ. Akyol (çev.) İz Yayıncılık İstanbul.
- FLEICHER, H. C. (1996). Tarihci Mustafa Ali. (Çeviren: Ayla Ortaç), Tarih Vakfı Yurt Yayınları, İstanbul.
- GÖKBİLGİN, M. T. (1991). XVII. Asırda Osmanlı Devletinde Islahat İhtiyaç ve Temayülleri ve KâtipÇelebi, Kâtip Çelebi Hayatı ve Eserleri Hakkında İncelemeler içinde, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
- GÖKÇE, A. F. (2010), Osmanlı Klasik Döneminde İdari Reform Hareketleri: Koçi Bey Risalesi, Yasama Dergisi (14), 59- 78
- GÜNGÖR, E. (1999), Türkiye’de Misyoner Faaliyetleri, I. Baskı, Ötüken Yayını, İstanbul. EROĞLU, H., (2004),Osmanlı Devleti ’nde Şehzadelik Kurumu, Ankara.
- İNALCIK, H. (2011), Kuruluş ve İmparatorluk Sürecinde Osmanlı; Devlet, Kanun, Diplomasi, Timaş Yayınları, İstanbul,
- İNALCIK, H. (2013), Osmanlılar; Fütühat, İmparatorluk, Avrupa ile İlişkiler, Timaş Yayınları, İstanbul. JORGA N. (2009), Osmanlı İmparatorluğu Tarihi, 5. Cilt, s.265, Yeditepe Yayınevi, İstanbul.
- KABAKLI, E. (2002), Millete Vurulan Canlı Pranga Bürokrasi, Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları, İstanbul.
- KALAYCIOĞLU, E. ve A. Y. Sarıbay (2009). Tanzimat: Modernleşme Arayışı ve Politik Değişme, Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme İçinde, Dora Yayınları, Bursa.
- KUBALI, H., N., (1989), “Kanun-ı Esasi”, İA, VI, İstanbul.
- KOÇİ Bey (1997). Koçi Bey Risalesi, Z. Danışman (Sadeleştiren), MEB Yayınları, İstanbul.
- KOÇİ Bey (1997). Koçi Bey Risalesi, M. Şimşekçakan (haz.), İstanbul: Yeni Zamanlar Yayınları KOÇU, R. E. (1981), Osmanlı Padişahları, Ana Yayınevi, İstanbul.
- KURTARAN, U., (2014), Osmanlı Devletî’nde Şehzadelik Kurumuna Yeni Bir Bakış: ŞehzadelerinDoğumu, Yetiştirilmesi Ve Tahta Çıkış Süreçleri Hakkında Bir Değerlendirme, Turkish Studies, Volume 9/4, p. 759-778, Ankara.
- MİRAK, R. (1983), Torn Between Two Lands: Armenians in America, 1890 to World War I, Cambrielge.
- LYBYER, A. H. (2000). Kanuni Sultan Süleyman Döneminde Osmanlı İmparatorluğunun Yönetimi, İstanbul: Sarmal Yayınevi
- NICOLAE J. (2009), Osmanlı İmparatorluğu Tarihi, 5. Cilt, s.265, Yeditepe Yayınevi, İstanbul. ÖZKAN, A,. (2005), Osmanlı Tarihi, 1299-1922, İstanbul.
- ÖZCAN, A., (1990), “Cülus”. DİA, VIII, İstanbul.
- ÖZSARAY, M. (2018), Arşiv Belgeleri Işığında Osmanlı’da Devlet-Teke İlişkileri, Fatih Sultan MehmetVakıf Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Temel İslam Ana Bilim Dalı, Yayınlanmış Doktora Tezi, SAKAOĞLU, N. (1999), Bu Mülkün Sultanları, Oğlak Yayıncılık, İstanbul.
- SALT, J. (1993), İmperialisim, Evangelisim and the Ottoman Armenians 1878-1896, London. SAYDAM, A., (1999), Osmanlı Medeniyeti Tarihi, Trabzon.
- SELVİ, H., (2003), “Amerika Birleşik Devletlerinde Ermeni Faaliyetleri (1892-1896)”, Ermeni Araştırmaları I. Türkiye Kongresi Bildirileri, Cilt III, Asam Yayınları, Ankara.
- SONYEL, S. R. (1985), Büyük Devletlerin Osmanlı İmparatorluğunu Parçalama Çabalarında Hıristiyan Azınlıkların Rolü, “ Belletton D., c.XLIX, s. 195 Aralık, s.651-652.
- ŞAHİN, C. (2012), Osmanlı Toprak Sistemi Hakkında Genel Bir Değerlendirme, International Journal of Social Science, Vol. 5 (6), 434-461
- PAKALIN, M., Z., (1983), “Şehzade”, Osmanlı Tarih Deyimleri Ve Terimleri Sözlüğü, III, İstanbul. TABAKOĞLU, A., (1983), Türk İktisat Tarihi, Altıncı Baskı, Dergah Yayınları, İstanbul.
- TABAKOĞLU, A., (1985), Gerileme Dönemine Girerken Osmanlı Maliyesi, İstanbul: Dergâh YayınlarıTANERİ, A., (1978), Osmanlı Devleti’nin Kuruluş Döneminde Hükümdarlık Kurumunun Gelişmesi ve Saray Hayatı, Ankara.
- UZUNÇARŞILI, İ. H., (2003), Osmanlı Tarihi, Ankara: Cilt: I- IV, XIII. Dizi, Türk Tarih Kurumu Yayınları.
- UZUNÇARŞILI, İ. H., (2014), Osmanlı Devletinin Saray Teşkilatı, Sayı 15, VIII Dizgi, Türk Tari Kurumu Yayınları Ankara.
- ÜNAL, M., A., (1998), Osmanlı Müesseseleri Tarihi, Isparta.
- VEINSTEIN, G. (2011). Büyüklüğü İçinde İmparatorluk, R. Mantran (Ed.), Osmanlı İmparatorluğu Tarihi I; Kuruluş ve Yükseliş Yılları içinde, S. Tanilli (çev), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul.
- WHITE, G., (1995), Bir Amerikan Misyonerinin Merzifon Amerikan Koleji Hatıraları, (Çev: Tank Yüksel), Enderun Yayını, İstanbul.
- YAŞAROĞLU, H. (2013), Osmanlı’da Bir Darbe ve Tahlili: Genç Osman Örneği, Turkish Studies -International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/7 Summer 2013, p. 705-732, Ankara.
