Author :
Abstract
Geleneksel Çanakkale Seramiklerini karakterize eden nitelikleri dekorasyonları ve formlarıdır. Erken örnekleri 17. yüzyıla tarihlenen ve 20. yüzyılın ortalarında üretimi duran Çanakkale Seramiklerinin ve üretim geleneğinin sürdürülebilirlik olanaklarının araştırılması amaçlanmıştır. Bu nedenle 2017 yılında ‘Geleneksel Çanakkale Seramikleri Dekorları Eğitim ve Öğretim Programı’ ve ‘Geleneksel ve Modern Çanakkale Seramikleri Çalıştayı’ düzenlenmiştir. Profesyonel seramikçilerin öğrenci ve usta olarak katıldığı programlarda gerçekleşen uygulamalı araştırmaların bulgularına göre Çanakkale Seramiklerinin özgün kültürel unsurlarının aktarılabilmesi için, geleneksel uygulama yöntemleriyle sürdürülmesi temel bir zorunluluktur. Bu temel teknik zorunlulukla birlikte, geleneksel motiflerin ve formların tekrarlarındaki çeşitlenme ve kendilerinden türeyen çağdaş örneklerinin geliştirilmesi sağlanabilmektedir. Ayrıca, Geleneksel Çanakkale Seramiklerinin güncel yaşam ve doğayı yorumlama yaklaşımı, Çanakkale ilinin tarihsel ve güncel kültürel yapısını değerlendirme fikrini oluşturmaktadır. Uygulamalı araştırmalarda, hem geleneksel motiflerin değişime açık ve kendilerinden üreyen yapıları, hem de güncelin yorumuna katkıları örnek uygulamalarla belirlenmiştir. Bu bağlamda gerçekleştirilen çalışmalar, Geleneksel Çanakkale Seramiklerinin, çağdaş koşullarda yaşatılması ve geliştirilmesi için gerekli olanakları gösterdikleri kadar, ilelebet sürdürülebilecek bir kültürel miras olduklarını da kanıtlamaktadır.
Keywords
Abstract
The qualifications that characterize the traditional Çanakkale Ceramics are their decorations and forms. Çanakkale Ceramics whose early examples have been dated to the 17th century, with the production of them stopping in the middle of the 20th century. The aim of this study is to investigate the sustainability possibilities of Çanakkale Ceramics and the production tradition. In this reason the ‘Traditional Çanakkale Ceramics Decorations Education and Training Program’ and ‘Traditional and Modern Çanakkale Ceramics Workshop’ had been organized in 2017. According to the findings of the applied researches carried out in the programs attended by professional ceramists as students and masters, it is essential to continue the traditional cultural methods of Çanakkale Ceramics in order to transfer the original cultural elements. Along with the technical necessity, the variation in the repetition of traditional motifs and forms and the development of contemporary examples derived from them can be achieved. Furthermore, the approach of traditional Çanakkale Ceramics to interpret the current life and nature constitutes the idea of evaluating the historical and contemporary cultural structure of Çanakkale. In applied researches, both the open and reproductive structures of traditional motifs and their contributions to the interpretation of the present were determined with sample applications. The studies carried out in this context prove that the traditional Çanakkale Ceramics are a cultural heritage that can be sustained forever as well as showing the necessary opportunities for the survival and development of contemporary ceramics.
Keywords
- Berthold, L. (1928). The giraffe history and art, Chicago: Field Museum of Natural History. Ceramopolis (23 Aralık, 2018). Canakkale ceramics. http://www.ceramopolis.com.
- Çağlar, Y. (2011). Mısır Vilayeti’nden Dersaadet’e Bir Zürafa Hikayesi. 1453 İstanbul Kültür Sanat Dergisi, 12. Sayı, 5-8.
- Çakılcı, D. (2018). Sultan II. Abdülhamid’in Hayvan Merakı: Yıldız Sarayı’nda Kuşluk-ı Hümâyûn Teşkilatı. Tarih Dergisi, Sayı 68 (2018/2), İstanbul, s. 57-100.
- Çanakkale Seramikleri Envanteri (1999). Suna İnan Kıraç Koleksiyonu. Kaleiçi Müzesi. http://seramik.kaleicimuzesi.com
- Dursun, N. (2012). Samples From Ottoman Classic Period Coins In Konya Ethnography Museum. The Journal of International Social Research ,Volume: 5, Issue: 22, 391-403.
- Ekici, M. (2008 ). An Evaluation on Actualizing Traditional Culture. Milli Folklor, sayı 80, 33-38.
- Kagan, S. M. (2008). Estetik ve Sanat Notları.(Çev. A. Çalışlar), (s. 534-537). İzmir: Karakalem Yayınevi.
- Kazı Tarihçesi (23 Aralık, 2018). Troia Vakfı. http://www.troiavakfi.com/Home/Sayfa/101.
- Kun, C. (2008). Traditional Korean Modern Ceramics. (s.161-170). Traditional Modern Korean Ceramics. Korea: Gyeonggi Ceramic Museum.
- Kyoung-Soon, P.(2001) Contemporary Korean Ceramics: Past, Present and Future. Contemporary Korean Ceramics ( s. 18-23).
- McCouat, P. (2015). The Art of Giraffe Diplomacy. Journal of Art in Society. http://www.artinsociety.com/the-art-of-giraffe-diplomacy.html.
- Öney, G. (1971). Türk Devri Çanakkale Seramikleri. Ankara: Çanakkale Seramik Fabrikaları A.Ş. Yayını.
- Rawson, P. (1984). Ceramics (s.10). University of Pennsylvania Press.
- Torunoğlu, B. (2016). Türk Kültüründe Çark-ı Felek Motifi. Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Troia Mitolojisi (2018, March). Mykonos Vazosu. Troia Projesi Arşivi, Atlas, 14.
- Tuncer, A. (2012). Anadolu Türk Devri Sanatında Aslan Figürü. Sanat Tarihi Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Ü.: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Ülkekul, C. (2007). Yaşamı ve Yapıtlarıyla Piri Reis (s. 482), Cilt-II.. İstanbul: İstanbul Deniz Müzesi Piri ReisAraştırma Merkezi.
- Yılmaz, H. (1996). Suna - İnan KIRAÇ Koleksiyonu'nda Bulunan Seramiklerin Değerlendirilmesi. http://seramik.kaleicimuzesi.com/degerlendirme_tr.php
