Author :
Abstract
Dış politika alanı devletlerin hayatlarında en hassas alanlardır. Teorik açıdan eşitleri ile temas ettiği, olumlu ya da olumsuz ilişki içerisine girdiği alan; pratikte devletlerin gayrı-resmi de olsa reel bir hiyerarşiyle üstünde ya da altında bulunan diğer devletlerle hatta artık devlet-dışı aktörlerle ilişkiye geçtiği ve olumlu ya da olumsuz, işbirliği ya da çatışma temelinde ya da daha da farklı bir düzeyde etkileşimler ve alış-verişler yürüttüğü hayati öneme sahip alanlardır. Sahip olduğu öneme göre dış politika-diplomasi alanı teorik bir çerçeveyi, yönlendirmeyi ve hedeflendirmeyi gerektirmektedir. Devletlerin dış politikalarını ve diplomatik manevralarını yürütürken izleyecekleri yol ve alacakları tavır, belirli bir amaç ve hedefler bütünü yörüngesinde, taktikleri amaçla bağlantılandıran, tutarlı ve bütünlükçü bir strateji ekseninde gerçekleşmez ise tutarsız, tökezleyen, hedeflerine ulaşamayan ve konjonktürde dalgalanan edilgen dış politik süreçlere teslimiyet kaçınılmaz olur. Bu noktadan hareketle kaleme alınan bu çalışma, analiz birimi olarak seçtiği Türkiye örneğinde dış politikada teori-pratik sorunsalını ele alacaktır. Bu amaç doğrultusunda, teori-retorik-pratik uyumu diğer dinamikler de hesaba katılarak değerlendirilecektir.
Keywords
Abstract
The foreign policy realm is the most delicate area for states. It is a realm where in theory states contact or enter into positive or negative relations with their equals. In practice, however, it is a realm where states carry out such relations, exchanges on the basis of cooperation or conflict with other states and even non-state actors in an unofficial hierarchy. Given its importance, the foreign policy-diplomacy realm calls for a theoretical framework, orientation and targeting. The courses of action or attitudes states adopt in foreign policies or political maneuvers should be directed towards a certain goal or set of goals, or be based on a consistent and holistic strategy connecting the tactics to the goal. Otherwise, they are doomed to yield to inconsistent, stumbling foreign policies that will not reach the intended goals and fluctuate in the current political state. This study deals with the theory-practice problem taking Turkey as its case study. We discuss the relationships between the foreign policy-theory and practice from the perspectives of theoretical approaches. In line with this goal, the authors examine the balance between theory, rhetoric and practice taking other dynamics into considerations as well.
Keywords
- Alpay, Ş. & Kuyaş, N. (1996). “Entelektüel Bakış: Tarihçi Prof. Dr. Selim Deringil’e Göre Dünü ve
- Alpay, Ş. & Kuyaş, N. (1996). “Entelektüel Bakış: Tarihçi Prof. Dr. Selim Deringil’e Göre Dünü ve Bugünüyle Dış Politikamız”, Milliyet Daily Newspaper.
- Aron, R. (1973). Peace and Theory of International Relations, New York, Anchor.
- Aydın, M. (2012). “1939-1945 Savaşın Kaosunda Türkiye: Göreli Özerklik 2”, (Ed. Baskın Oran), TürkDış Politikası: Kurtuluş Savaşı’ndan Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar (Volume I: 1919-1980), 17th Edition, İletişim Yayınları, Istanbul.
- Aydın, M. (2005). “Rüzgara Karşı Durmak: Türk Dış Politikasında Kırılmadan Esnemek Mümkün mü?”, Foreign Policy, No. 34.
- Bilgin, M. (2005). “Türkiye’nin İhracata Yönelik Ekonomi Politikalarında Avrasya’nın Stratejik Önemi”, Uluslararası İlişkiler, Vol. 2, No. 7.
- Bilgin, P. (2003). “Türkiye-AB İlişkilerinde Güvenlik Kültürünün Rolü”, (Ed. Cem Karadeli), Soğuk Savaş Sonrasında Avrupa ve Türkiye, Ayraç Yayınları, Istanbul.
- Bozdağlıoğlu, Y. (2003). Turkish Foreign Policy and Turkish Identity: A Constructivist Approach, Routledge, London.
- Clinton, H. R. (2011). “America’s Pasific Century”, (Çevrimiçi) http://www.state.gov/secretary/rm/ 2011/10/175215.htm, Date Accessed: 15.08.2019.
- Cox, R. W. (1996). “Social Forces, States and World Order: Beyond International Relations”, (Ed. Robert W. Cox & Timothy J. Sinclair), Approaches to World Order, CUP, Cambridge.
- Criss, N. B. (2002-2003). “Türkiye Cumhuriyeti’nin Dış Politikaları”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, Year 6, No. 21.
- Çakırözer, U. (2009). “Davutoğlu: Obama ile Yüzde Yüz Uyum İçerisindeyiz”, Akşam Gazetesi, (Çevrimiçi)
- http://aksam.medyator.com/2009/09/10/haber/dunya/2379/davutoglu__obama_ile_yuzde_yuz_uyum_icind eyiz.html, Date Accessed: 07.08.2019.
- Davison, R. H. (1994). “Turkish Diplomacy from Mudros to Lausanne”, (Ed. Gordon E. Craig & Felix Gilbert), The Diplomats 1919-1939, Princeton University Press, Princeton & New Jersey.
- Davutoğlu, A. (2008). Stratejik Derinlik: Türkiye’nin Uluslararası Konumu, Küre Yayınları, Istanbul.Davutoğlu, A. (2013). Teoriden Pratiğe: Türk Dış Politikası Üzerine Konuşmalar, (From “Dış PolitikanınTemel İlkeleri” interview with Ahmet Kasım Han on 15.04.2004 to Turkishtime), Küre Yayınları, Ankara.
- Davutoğlu, A. (2013). Teoriden Pratiğe: Türk Dış Politikası Üzerine Konuşmalar, (From “TarihinArkasında Koşulmaz, İçinde Koşulur”, interview with Sevinç Alkan Özcan and Semih Ateş on 03.12.2012), Küre Yayınları, Ankara.
- Davutoğlu, A. (1995). “Türk Dış Politikasında Stratejik Teori Yetersizliği ve Sonuçları”, Yeni Türkiye Stratejik Araştırma Merkezi, No. 3.
- Deringil, S. (1994). Denge Oyunu: İkinci Dünya Savaşında Türkiye’nin Dış Politikası, Tarih Vakfı Yurt Yayınları, Istanbul.
- Deringil, S. (1985). “Dış Politikada Süreklilik Sorunsalı: II. Abdülhamit ve İsmet İnönü”, Toplum ve Bilim, No. 28.
- Edward, W. (2000). İkinci Dünya Savaşı’nda İnönü'nün Dış Politikası, (Trans. M. Ali Kayabal), MilliyetEfegil, E. (2010). “Türk Dış Politikasında Yeni Bir Karar Verme Modeli Önerisi”, (Ed. Cüneyt Yenigün & Ertan Efegil), Türkiye’nin Değişen Dış Politikası, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Erkin, F. C. (1980). Dışişlerinde 34 Yıl: Anılar-Yorumlar, Türk Tarih Kurumu, Ankara.
- Erol, M. S. & Ozan, E. (2011). “Türk Dış Politikasında Süreklilik Unsuru Olarak Siyasal Rejim”, Gazi Akademik Bakış, Vol. 4, No. 8.
- Girgin, K. (1994). Ottoman and Republican External Our History, Turkish Historical Society, Ankara.
- Gönlübol, M. (1992). “Atatürk’ün Dış Politikası: Amaçlar ve İlkeler”, Tarihi Gelişmeler İçinde Türkiye’nin Sorunları Sempozyumu: Dün-Bugün-Yarın (Bildiriler), Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara.
- Gözen, R. (2009). İmparatorluktan Küresel Aktörlüğe Türkiye’nin Dış Politikası, Palme Yayınları, Ankara.Gözen, R. (2010). “Türk Dış Politikasında Değişim Var mı?”, (Ed. Cüneyt Yenigün & Ertan Efegil), Türkiye’nin Değişen Dış Politikası, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Gürel, Ş. S. (1984). Kıbrıs Tarihi 1878-1960: Kolonyalizm, Ulusçuluk ve Uluslararası Politika, 2nd Edition, Kaynak Yayınları, Istanbul.
- Hale, W. (2003). Turkish Foreign Policy: 1774-2000, (Trans. Petek Demir), Arkeoloji ve Sanat Yayınları,Istanbul.Han, A. K. (2004). “Tarafsızı Olmayan Savaş: Yeni Muhafazakâr Komplo (?) ve Bush Doktrini”, (Ed.Toktamış Ateş), Kartal’ın Kanat Sesleri: ABD’nin Dış Politikasında Yeni Yönelimler ve Dünya, Ümit Yayıncılık, Ankara.
- Hill, C. (1994). “Academic International Relations: A Siren Song of Policy Relevance”, (Ed. Christopher Hill & Pamela Beshoff), Two Words of International Relations, Routledge, London.
- İnat, K. & Duran, B. (2006). “AKP Dış Politikası: Teori ve Uygulama”, (Ed. Zeynep Dağı), Doğudan Batıya Dış Politika: AK Partili Yıllar, Orion Yayınevi, Ankara.
- Kesgin, G. (2007). “Bülent Ecevit”, (Ed. Ali Faik Demir), Türk Dış Politikasında Liderler: Süreklilik ve Değişim Söylem ve Eylem, Bağlam Yayınları, Istanbul.
- Keyman, F. (2009). “Globalization, Modernity and Democracy: In a Search of a Viable Domestic Polity for a Sustainable Turkish Foreign Policy”, New Perspectives on Turkey, No. 40.
- Kurubaş, E. (2016). “Davutoğlu Neden Eleştiriliyor?”, (Çevrimiçi)http://www.ankarastrateji.org/yazar/prof-dr-erol-kurubas/davutoglu-niye-elestiriliyor/, Date Accessed: 14.08.2019.
- Laçiner, S. (2010). “Yeni Dönem Türk Dış Politikasının Felsefi, Fikri Altyapısı ve Hedefleri”, (Ed. OsmanBahadır Dinçer, Habibe Özdal & Hacali Necefoğlu), Yeni Dönemde Türk Dış Politikası: Uluslararası IV. Türk Dış Politikası Sempozyumu Tebliğleri, USAK Yayınları, Ankara.
- Lesser, I. (2008). “Turkey to Face though Foreign Policy Choices”, Today’s Zaman.Machiavelli, N. (1999). Prens, (Trans. Rekin Teksoy), Oğlak Yayıncılık, Istanbul.
- Morgenthau, H. (1973). Politics among Nations: Elements of National Power, Alfred A. Knopf, New York.Morgenthau, H. J. (1970). Truth and Power: Essays of a Decade: 1960-1970, Pall Mall Press, London.
- Nardin, T. (2013). “Uluslararası Siyaset Teorisi”, (Ed. Scott Burchill et al.), Uluslararası İlişkiler Teorileri, 3rd Edition, Küre Yayınları, Istanbul.
- Oran, B. (2012). “Dönemin Dış Politikası”, (Ed. Baskın Oran), Türk Dış Politikası: Kurtuluş Savaşı’ndanBugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar (Volume I: 1919-1980), 17th Edition, İletişim Yayınları, Istanbul.
- Oran, B. (2012). “TDP’nin Askeri, Siyasal, Ekonomik Arkaplanı”, (Ed. Baskın Oran), Türk Dış Politikası:Kurtuluş Savaşı’ndan Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar (Volume I: 1919-1980), 17th Edition, İletişimOran, B. (2012). “TDP’nin Uygulanması”, (Ed. Baskın Oran), Türk Dış Politikası: Kurtuluş Savaşı’ndanOran, B. (2012). “Türk Dış Politikasının Teori ve Pratiği”, (Ed. Baskın Oran), Türk Dış Politikası: KurtuluşSavaşı’ndan Bugüne Olgular, Belgeler, Yorumlar, (Volume I: 1919-1980), 17th Edition, İletişim Yayınları,Özdemir, H. (2013). “Davutoğlu Vizyonu: Eksen Kayması Değil, Siyasal Zemin Kayması”, (Çevrimiçi)http://www.ankarastrateji.org/yazar/doc-dr-haluk-ozdemir/davutoglu-vizyonu-eksen-kaymasi-degil-siyasal- zemin-kaymasi/, Date Accessed: 19.08.2019.
- Özdemir, H. (2013). “Türk Dış Politikasında Yeni Rol Arayışı”, (Çevrimiçi)http://www.ankarastrateji.org/yazar/doc-dr-haluk-ozdemir/turk-dis-politikasinda-yeni-rol-arayisi/, Date Accessed: 14.08.2019.
- Shultz, G. (1995). “Morality and Realism in American Foreign Policy”, (Ed. John T. Rourke), TakingSides: Clashing Views on Controversial Issues in World Politics, 6th Edition, The Dushkin Publishing Group, Inc., Connecticut.
- Spykman, N. J. (2013). “Dış Politika ve Coğrafya I”, (Trans. Aşkın İnci Sökmen), (Ed. Esra Diri), Uluslararası İlişkilerde Anahtar Metinler, Uluslararası İlişkiler Kütüphanesi, Istanbul.
- Sönmezoğlu, F. (2006). II. Dünya Savaşı’ndan Günümüze Türk Dış Politikası, Der Yayınları, Istanbul.
- Sönmezoğlu, F. (2001). “Kurtuluş Savaşı Diplomasisi”, (Ed. Faruk Sönmezoğlu), Türk Dış Politikasının Analizi, 2nd Edition, Der Yayınları, Istanbul.
- Strauss, D. (2009). “Osmanlıcılık İnce Ayar Gerektiriyor”, Radikal Gazetesi, (Çevrimiçi)http://www.radikal.com.tr/yorum/osmanlicilik_ince_ayar_gerektiriyor-966023, Date Accessed: 11.08.2019. Şimşir, B. (1996). Our Diplomats, Information, Ankara.
- Uzgel, İ. (2012), “Sıfır Sorunun Çöküşü”, (Çevrimiçi) http://www.radikal.com.tr/radikal2/sifir_sorunun_cokusu-1092971, Date Accessed: 17.08.2019.
- Uzgel, İ. (2012). “TDP’nin Oluşturulması”, (Ed. Baskın Oran), Türk Dış Politikası: Kurtuluş Savaşı’ndan Walt, S. M. (1998). “International Relations: One World, Many Theories”, Foreign Policy.
- Waltz, K. N. (1996). “International Politics is not a Foreign Policy”, Security Studies, Vol. 6, No. 1. Waltz, K. N. (1979). Theory of International Politics, Addison-Wesley Publishing, Reading.
- Yavuzalp, E. (1996). Liderlerimiz ve Dış Politika, Bilgi Yayınevi, Ankara.
- Zürcher, E. J. (2015). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, (Trans. Yasemin Saner Gönen), 31st Edition, İletişim Yayınları, Istanbul.
