Author :
Abstract
Bir ülkede yaşayan bireylerin yüksek refah düzeyine sahip olması ve sermaye piyasasının gelişmişliği ile derinliği; o ülkenin gelişmişlik düzeyini etkileyen önemli faktörlerin başında gelmektedir. Bireylerin tasarruflarının miktarı ise yaşadıkları ülkenin ekonomik parametrelerinden biri olarak karşımıza çıkmaktadır. 1980’li yıllar itibariyle dünya genelinde sosyal güvenlik sistemlerinin tamamlayıcısı ya da alternatifi olarak uygulanmaya başlayan bireysel emeklilik sistemleri; bireylerin emeklilik dönemlerinde yüksek refah düzeylerine ulaşmalarını sağlayacak ek gelir elde etmelerine olanak sağlarken aynı zamanda bireylerin tasarruflarını bireysel emeklilik yatırım fonlarına aktararak sermaye piyasalarının gelişmesine ve derinleşmesine katkı sağlamaktadır. Literatürde ülkelerin gelişmişlik düzeylerine önemli ölçüde katkı sağlayan bireysel emeklilik sistemleri ile ilgili birçok çalışma bulunmaktadır ancak Türkiye’deki bireysel emeklilik yatırım fonlarının finansal performans analizine yönelik uygulamaları içeren bir çalışmaya rastlanmamıştır. Bu sebeple çalışmada, Türkiye’de bireysel emeklilik yatırım fonlarının finansal risk performans analizi yapılarak söz konusu fonların finansal performans sıralamasının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda; bireysel emeklilik yatırım fonlarının performanslarını karşılaştırabilmek için; Aşağı Yönlü Risk, Sharpe Oranı ve Sortino Oranı ölçülerinden yararlanılmıştır. Analizler uygulanırken 28 adetten oluşan ve 8 türe ayrılan bireysel emeklilik yatırım fonlarının finansal performans sıralaması için 04.01.2010-31.12.2018 dönemi baz alınmıştır.
Keywords
Abstract
The high prosperity of individuals living in a country and the depth and sophistication of the capital market is one of the most important factors affecting the development level of the country. The amount of individuals' savings is one of the economic parameters of the country they live in. The individual pension systems, which started to be used as a supplement or alternative to social security systems around the world by the 1980s, allow individuals to generate additional income in retirement periods to achieve high levels of welfare. At the same time, individual pension systems contribute to the development and deepening of capital markets by transferring the savings of individuals to individual pension investment funds. There are many studies on individual pension systems that contribute significantly to the development levels of countries in the literature, but there is no study about the financial performance analysis of private pension funds in Turkey. So in the study; financial performance analysis of private pension funds in Turkey are made and it is aimed to determine the financial performance ranking of these funds both. In accordance with this purpose in order to compare the performances of private pension funds; Downstream Risk, Sharpe Ratio and Sortino Ratio measurements were used. When the analyzes were performed the financial performance ranking of the private pension funds, which consisted of 28 pieces and divided into 8 types, was calculated based on the period of 04.01.2010-31.12.2018.
Keywords
- 4632 SK, 4632 Sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu (2001). T.C. Resmi Gazete, 24366, 7 Nisan 2001.
- Akın, Faruk (2016). Otomatik Katılım Sisteminin Bireysel Emeklilik Sektörüne Etkileri. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 1-12.
- Atılğan, Mustafa Harun (2018). Etkin Bir Bireysel Emeklilik Sistemi İçin Öneriler. AÇÜ Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (1), 23-35.
- Aydın, Aslı Elif ve Selçuk, Elif Akben (2017). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemine Katılım Kararını Etkileyen Faktörler. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 54 (632), 27-37.
- BES Yönetmelik, Çalışanların İşverenleri Aracılığıyla Otomatik Olarak Emeklilik Planına Dahil Edilmesine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik (2017). T.C. Resmi Gazete, 29936, 2 Ocak
- Cibulskiene, Siauliai and Brazauskas, Martynas (2016). A Theoretical Approach to Quantitative Downside Risk Measurement Methods. Central and Eastern European Journal of Management and Economics, 4 (2), 105-123.
- Çakır, Derya ve Selvi, Murat Selim (2018). Bireysel Emeklilik Şirketlerinin Pazarlama Sorunları ve Tüketicilerin Tutumları. Researcher: Social Science Studies, 6 (1), 97-126.
- Çelik, Orkun; Erer, Deniz ve Erer, Elif (2018). 2008 Küresel Krizinin Bireysel Emeklilik Fonları Oynaklığı Üzerindeki Etkisi: Türkiye Örneği. Sosyoekonomi Dergisi, 26 (35), 139-152.
- Çetiner, Müge ve Gündoğdu, Fatma Kutlu (2018). Türkiye’de Bireysel Emeklilik ve Emeklilik Yatırım Fonlarının Görünümü: 2011-2017 Dönemi. International Journal Of Disciplines Economics & Administrative Sciences Studies, 4 (7), 24-34.
- Çömlekçi, İstemi ve Gökmen, Oğuzhan (2017). Bireysel Emeklilik Sistemine Katılmada Etkili Olan Faktörler: TR42 Bölgesinde Bir Araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10 (43), 579
- Dağlı, Hüseyin; Bank, Semra ve Er, Bünyamin (2008). Türkiye’deki Bireysel Emeklilik Yatırım Fonlarının Performans Değerlendirmesi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 40, 84-95.
- Demir, Yusuf ve Yavuz, Ali (2004). Bireysel Emeklilik Sisteminin Sermaye Piyasalarına Etkisi ve Sistemin Gelişmesinde Vergisel Teşviklerin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (1), 281-300.
- Demireli, Erhan (2010). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi ve Büyüme Amaçlı Emeklilik Fonlarının Finansal Risk Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.
- Göktolga, Ziya Gökalp ve Karakış, Engin (2018). Bireysel Emeklilik Şirketlerinin Finansal Performanslarının Bulanık AHP ve VİKOR Yöntemi İle Analizi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19 (1), 92-108.
- Gülay, Tuba; Işık, Mürşit; Öztürk, Mustafa (2017). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi ve Akademisyenlerin Otomatik Katılıma Bakış Açılarına İlişkin Bir Analiz: Süleyman Demirel Üniversitesi Örneği. İş ve Hayat Dergisi, 3 (6), 179-205.
- Gülcan, Nazlıgül (2017). Bireysel Emeklilik Sistemi Farkındalığı: Üniversite Öğrencilerine Yönelik Bir Araştırma. 4. Ulusal Meslek Yüksekokulları Sosyal ve Teknik Bilimler Kongresi, Burdur, 11-13 Mayıs 2017, 156-168.
- Gümüş, Erdal (2010). Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sistemi: Mevcut Durum, Sorunlar ve Öneriler. Seta Analiz, 24, 3-22.
- Kara, Oğuz; Kurutkan, Nurullah ve Çolak, Murat (2016). Sosyal Güvenlik Açığının Seçilmiş Makroekonomik Değişkenler İle İlişkisi: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı. The Journal of Academic Social Science Studies, 49, 205-224.
- Kocabıyık, Turan ve Küçükçakal, Zühal (2018). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemi ve Çalışanların Otomatik Katılımdan Ayrılma Nedenleri: Isparta İlinde Bir Uygulama. Journal of Life Economics, 5 (4), 233-254.
- Kuhle, James L. and Link, Eric C (2018). An Evaluation of Risk and Return Performance Measure Alternatives: Evidence From Real Estate Mutual Funds. Review of Business & Finance Studies, 9
- Ova, Alper (2018). Türkiye’deki Emeklilik Şirketlerinin Etkinlik Analizi. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 79, 139-152.
- Önder, Ferid ve Karabulut, Tahsin (2017). Bireysel Emeklilik Sisteminin Finansal Derinleşmeye Etkisinin Ekonometrik Analizi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7 (2), 237-256.
- Özer, Özlem ve Çınar, Evren (2012). Bir Vakıf Üniversitesi Akademik Personelinin Bireysel Emeklilik Sistemine Bakış Açısının Değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (19), 75-88.
- Peker, İbrahim (2016). Türkiye’de Bireysel Emeklilik Sistemindeki Maliyetlerin Düşürülmesi Ve Otomatik Katılım Sistemi Üzerine Öneriler. Akdeniz İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 33, 34-62.
- Polat, Arzu ve Kekeç, H. Muhammet (2017). Bireysel Emeklilik Sisteminin Türk Vergi Sistemi Açısından Analizi. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, 175-191.
- Selim, Sibel ve Çelik, Orkun (2014). Bireysel Emeklilik Fonlarını Belirleyen Faktörler: OECD Örneği. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14
- Skrepnek, Grant H. and Sahai, Ashok (2013). Efficient Point Estimation of the Sharpe Ratio. Journal of Statistical and Econometric Methods, 2 (2), 129-142.
- Uğur, Suat (2004). Özel Emeklilik Türleri ve Bireysel Emeklilik. Çimento İşveren Dergisi, 18 (4), 14-25.
- Ural, Mert ve Adakale, Türker (2009). Bireysel Emeklilik Fonlarında Risk Yönetimi ve Riske Maruz Değer Analizi. Ege Akademik Bakış, 9 (4), 1463-1483.
- Uyguntürk, Hasan ve Korkmaz, Turhan (2015). Portföy Optimizasyonunda Markowitz Modelinin Kullanımı: Bireysel Emeklilik Yatırım Fonları Üzerine Bir Uygulama. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 68, 67-82
