Author :
Abstract
Cumhuriyet dönemi ulusal kültür politikaları kapsamında tüm alanlarda olduğu gibi güzel sanatlar alanında da yenilikçi hareketler yapılmıştır. Osmanlı İmparatorluğu Döneminde kurulan Sanayi-i Nefise Mektebi’nde heykel alanında çalışmalar yapılsa da gerek teknik gerek de plastik olarak çağı yakalayan işler üretilmemekteydi. Dünya standartlarında üretim yapabilen heykelcisini yetiştirmek amacında olan genç cumhuriyet, modern sanat alanında güçlü çalışmalar yapan ve 1933 yılında iktidara gelen Nasyonel Sosyalist anlayış sonrasında pekçok modern sanatçı gibi ülkesinde çalışmaları kısıtlanan ünlü Alman heykelci Rudolf Belling’i ülkeye davet eder. Profesör Belling 1937 itibariyle Türkiye’yeden gelen teklifi kabul eder. 30 yıl sürecek olan ve Türk heykel tarihi için dönüm noktası kabul edilen eğitimcilik günlerine başlayan Belling tüm eğitim sistemini değiştirir. Yeniden organize ettiği atölye sistemi ve eğitim anlayışı ile iç ve dış mekanlarda da hem modern heykel üreten hem de anıt çalışmalarını gerek tasarlayan gerek de uygulayabilen yeni kuşak heykelciler yetiştirmiştir. Bu çalışma, Belling atölyesi öğrencilerini bir araya getirerek 1950 sonrasında Akademi’de atölyelerin bölünmesine kadarki sürede yetişen sanatçıları bir arada kısaca ele alır.
Keywords
Abstract
Within the scope of national cultural policies of the Republican period, as in all fields, innovative movements were also made in the field of fine arts. Although works were done in the field of sculpture at the Sanayi-i Nefise Mektebi, which was established during the Ottoman Empire, works were not produced in the standards of the modern era both technical and plastic. The young republic, which aims to educate its sculptor who is capable of producing at world standards, invites the famous German sculptor Rudolf Belling to the country. After the National Socialist understanding coming to power in 1933 Belling, who worked in the field of modern art, restricted in his country like many other modern artists. Professor Belling accepts the offer of Turkish government in 1937 which will last for 30 years. This was a milestone point for Turkish sculpture history. Belling changed the whole education system. With the re-organized workshop system and educational approach, he has developed new generation sculptors who can design and implement both modern sculpture and monument works not only indoor but also outdoor areas. This study brings together the students of the Belling workshop and discusses the artists briefly who studied in the Academy until 1950 till the workshops were divided.
Keywords
- Berk, N. & Gezer, H (1973). 50 Yılın Türk Resim ve Heykeli, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
- Berk, N. & Gezer, H (1973). 50 Yılın Türk Resim ve Heykeli, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları Dizisi:2, Birinci Baskı, s.125
- Çetintaş, V. (2003)” Rudolf Edwin Belling ve Atölyesi”, Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
- Gezer, H (1983). Cumhuriyet Dönemi Heykeli, Türkiye iş Bankası Kültür Yayınları
- İstanbul Kadın Müzesi, http://www.istanbulkadinmuzesi.org/mari-gerekmezyan Son erişim tarihi:5.01.2019
- Özsezgin, K. (2005). “İlhan Koman: Deney Birikiminden Bulgular Dünyasına”, İlhan Koman Retrospektif: 7-27, İstanbul
- Rona, Z(1997) “Belling”, Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi, (Cilt 1):217, İstanbul.
- Sanal Müze, http://www.sanalmuze.org/sergiler/view.php?type=2&artid=585 Son erişim tarihi:7.01.2019
- Şen, M. (2016) “Rudolf Belling’in Türk Heykel Sanatına Katkıları Bağlamında Şadi Çalık’ın Soyut Heykelleri”, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, Cilt 6 (Sayı 14):1-10
- Torre, F. (2006)”İlhan KomanHeykelleri Uluslararası Matematik Konferansında tartışıldı”, Cumhuriyet (Bilim Teknoloji Dergi Eki)
