PERFORMANS YÖNETİM SİSTEMİNE İLİŞKİN ÇALIŞAN TUTUMLARININ ÖRGÜTE BAĞLILIKLARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: YÜKSEKÖĞRETİMDE BİR ARAŞTIRMA

Author :  

Year-Number: 2018-28
Language : null
Konu :
Number of pages: 6305-6320
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu çalışmada performans yönetimi sisteminin çalışanların örgütsel bağlılıkları üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Bu bağlamda çalışanların performans yönetim sistemine ilişkin tutumları ile örgütsel bağlılığa ilişkin tutumları ve örgütsel bağlılık düzeyleri incelenmiştir. Araştırma Bahçeşehir Üniversitesi çalışanları üzerinde gerçekleştirilmiştir. Anket kullanarak elde edilen veriler aracılığıyla performans yönetim sistemine ilişkin çalışan tutumlarının örgüte bağlılıkları üzerinde etkisi bulunup bulunmadığı incelenmiştir. Çalışmada regresyon analizi gerçekleştirilmiştir ve performans yönetiminin örgütsel bağlılık, duygusal bağlılık ve normatif bağlılık üzerinde etkisi bulunmadığı, ancak devam bağlılığı üzerinde bir etkisi olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Abstract

Within the scope of this study, the effect of performance management system on organizational commitment was researched. In this respect, employees’ attitudes towards performance management system and organizational commitment, and also employees’ degree of organizational commitment were investigated. The research was conducted on employees working at Bahçeşehir University. Through the gathered data by using a survey questionnaire, it was analyzed whether or not there is effect of employees’ attitudes towards performance management system on their organizational commitment. In the study, regression analysis was conducted, and there were founded that performance management has effect on organizational commitment, affective commitment and normative commitment, however no effect on continuance commitment

Keywords


  • Afşar, B. ve Dede, A., 2008. Performansa dayalı yönetim sistemi. Konya Ticaret Odası Araştırma Raporu,

  • Afşar, B. ve Dede, A., 2008. Performansa dayalı yönetim sistemi. Konya Ticaret Odası Araştırma Raporu, ss. 1-11.

  • Akal, Z., 2005. İşletmelerde performans ölçüm ve denetimi – çok yönlü performans göstergeleri. Ankara: Milli Prodüktive Merkezi Yayınları.

  • Akbal, B., 2010. Bankalarda uygulanan performans değerlendirme kriterlerinin, çalışanın iş tatminleriüzerindeki etkilerini belirlemeye yönelik bir alan araştırması. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Atılım Üniversitesi SBE.

  • Akçakaya, M., 2012. Kamu sektöründe performans yönetimi ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. Karadeniz Araştırmaları Dergisi, (32), ss. 171-202.

  • Aktan, C., 2003. Değişim çağında devlet. Konya: Çizgi Kitapevi.

  • Allen, N. J. and Meyer, J. P., 1997. Commitment in the workplace: Theory, research, and application. U.S.A.: Sage Publications.

  • Allen, N. J. ve Meyer, J. P., 1990. The measurement and antecedents of affective, continuance, and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63 (1), pp. 1-18.

  • Altıntaş, A., 2008. Mahalli idarelerde performans yönetimi ve riskleri. Sayıştay Dergisi, (69), ss. 3-16.

  • Aydoğan, H., 2018. Özel eğitim okullarında ve rehabilitasyon merkezlerinde çalışan yönetici veöğretmenlerin paylaşılan liderlik algısı ile örgütsel bağlılık düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi. Uşak: Uşak Bacal, R., 1999. Performance management. New York: McGraw-Hill.

  • Bakan, İ., 2011. Örgütsel stratejilerin temeli örgütsel bağlılık kavram, kuram, sebep ve sonuçlar. Ankara: Gazi Kitabevi.

  • Barutçugil, İ., 2002. Performans yönetimi, C. Başoğlu (Eds.), 2. Basım. İstanbul: Kariyer Yayıncılık.

  • Baş, M. İ. ve Artar, A., 1990. İşletmelerde verimlilik denetimi ölçme ve değerlendirme modelleri. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi Yayınları.

  • Bayram, L., 2005. Yönetimde yeni bir paradigma: Örgütsel bağlılık. Sayıştay Dergisi, (59).

  • Benligiray, S., 1999. İnsan kaynakları açısından otellerde performans yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

  • Bilgin, U. K., 2004. Performans yönetiminde insan kaynağı planlaması. Amme İdare Dergisi, 37 (2), ss. 123-147.

  • Budak, G., 2013. Yetkinliğe dayalı insan kaynakları yönetimi, 2. Basım. İzmir: Barış Yayınları. Çalık, T., 2002. Performans yönetimi. Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.

  • Candan, E., 2007. Türk bütçe sisteminde performans denetimi. Ankara: Ümit Ofset Matbaacılık. Certo, S. C., 2006. Supervision: Concepts and skill-building. Boston: McGraw-Hill Irwin.

  • Çevik, H. H., 2004. Türkiye’de kamu yönetimi sorunları. İstanbul: Seçkin Yayıncılık.

  • Çöl, G., & Gül, H. (2005). Kişisel Özelliklerin Örgütsel Bağlilik Üzerine Etkileri Ve Kamu Üniversitelerinde Bir Uygulama. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(1).

  • Coşkun, A., 2007. Stratejik performans yönetimi ve performans karnesi, 2. Basım. İstanbul: Literatür Yayıncılık.

  • Darden, W. R., Hampton, R. and Howell, R. D., 1989. Career versus organizational commitment: Antecedents and consequences. Journal of Retailing, 65 (1).

  • Doğan, E. Ş., 2013. Örgüt kültürü ve örgütsel bağlılık. İstanbul: Türkmen Kitabevi.

  • Etzioni, A., 1975. A comprehensive analysis of complex organizations, Review Edition. New York: Free Press.

  • Ferris, K. R., 1981. Organizational commitment and performance in a professional accounting firm. Accounting, Organizations and Society, 6 (4), pp. 317-325.

  • Gaertner, K.N. and Nollen, S.D., 1989. Career experiences, perceptions of employment practices, and psychologicalcommitment to the organization. Human Relations, 42 (11), pp. 975-991.

  • Gazez, S., 2010. Kamu kurum ve kuruluşlarında performans yönetimi ve denetimi. Uzmanlık Tezi. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Personel Dairesi Başkanlığı.

  • Germirli, N., 2002. Performans sisteminin performansı. İstanbul: Kal Der Yayınları.

  • Glisson, C. and Durick, M., 1988. Predictors of job satisfaction and organizational commitment in human service organizations. Administrative Science Quarterly, pp. 61-81.

  • Güney, S., 2001. Yönetim ve organizasyon. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Güney, S., 2015. Örgütsel davranış. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

  • Gürol, Y. ve Çapan, O. M., 2010. Örgütsel performansın yükseltilmesinde insan performans teknolojisi modeli. Yönetim Bilimleri Dergisi, 8 (1), ss. 59-77.

  • Hatunoğlu, Z., Bakan, İ. ve Eraslan, İ. H., 2011. İşletmecilikte seçme konular: Stratejik performans yönetimi. Ankara.

  • Helvacı, A., 2002. Performans yönetim sürecinde performans değerlendirmenin önemi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35 (1-2), ss. 155-169.

  • İnce, M. ve Gül, H., 2005. Yönetimde yeni bir paradigma: Örgütsel bağlılık. Konya: Çizgi Kitabevi.

  • İşcan, F. ve Sayın, U., 2010. Örgütsel adalet, iş tatmini ve örgütsel güven arasındaki ilişki. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 24 (4), ss. 195-216.

  • Iverson, R. D. and Buttigieg, D. M., 1999. Affective, normative and continuance commitment: Can the ‘right kind’ of commitment be managed?. Journal of Management Studies, 36 (3), pp. 307-333.

  • Kakan, G., 2010. Kamu yönetiminde performans değerlendirmesi ve sağlık sektöründe performansa dayalı ücretlendirme sistemi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi SBE.

  • Kanter, R. M., 1968. Commitment and social organization: A Study of commitment mechanisms in utopian communities. American Social Review, 33 (4), pp. 499-517.

  • Karasar, N., 2012. Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

  • Köseoğlu, Ö., 2005. Belediyelerde performans yönetimi. Türk İdare Dergisi, Haziran (447).Mayatürk, E., 2011. Yetkinliğe dayalı performans yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

  • Mert, İ. S., 2011. Çalışanların performans değerlendirme sisteminin çıktı ve engellerine yönelik algıları. Business and Economics Research Journal, 2 (3).

  • Meyer, J. P. and Allen, N. J., 1991. A three-component conceptualization of organizational commitment. Human Resource Management Review, 1 (1), pp. 61-89.

  • Mowday, R. T., Porter, L. W. and Steers, R. M., 1982. Employee-organization linkage: The psychology of commitment absenteism, and turnover. London: Academic Press Inc.

  • Mowday, R. T., Steers, R. M. and Porter, L. W., 1979. The Measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behavior, 14 (2), pp. 224-247.

  • Neuman, W.L., 2013. Toplumsal araştırma yöntemleri, S. Özge (Çev.). Ankara: Yayınodası Yayıncılık.

  • Newton, L. A. and Shore, L. M., 1992. A model of union membership: Instrumentality, commitment, and opposition. Academy of Management Review, 17 (2), pp. 275-298.

  • Noe, A. R., 2009. İnsan kaynaklarının eğitimi ve geliştirilmesi, C. Çetin (Çev.). İstanbul: Beta Basım Yayım.

  • O’Reilly, C. and Chapman, J., 1986. Organizational commitment and psychological attachment: Theeffects of compliance, identification and internalization on prosocial behavior. Journal of Applied Psychology, 71 (3), pp. 492-499.

  • Özer, A., 2009. Performans yönetimi uygulamalarında performansın ölçümü ve değerlendirilmesi. Sayıştay Dergisi, (73).

  • Özer, A., 2013. Çalışanların verimliliği için performans yönetimi. Kamu- İş Dergisi, 13 (1), ss. 37-57Özkaya, S., 2013. Performans yönetimi ve kamu sektöründe performans yönetimi. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Beykent Üniversitesi SBE.

  • Özler, E. ve Koparan, E., 2006. Takım performansına etki eden takım çalışmasına ilişkin faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Akademik Bakış Dergisi, (8), ss. 1-29.

  • Özler, E., 2013. İnsan kaynakları yönetimi. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

  • Salancik, G. R., 1977. Commitment is too easy. Organizational Dynamics, 6 (1), pp. 64-68.

  • Saruhan, Ş. ve Yıldız, L., 2012. İnsan kaynakları yönetimi teori ve uygulama. İstanbul: Beta Basım Yayım.Seyhan, M., 2014. İşletmelerde örgütsel bağlılık ve örgütsel bağlılığı etkileyen faktörler: gümrük memurları üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Projesi. Edirne: Trakya Üniversitesi SBE.

  • Seymen, A. O., 2008. Örgütsel bağlılığı etkileyen örgüt kültürü tipleri üzerine bir araştırma. Ankara: Detay Yayıncılık.

  • Steers, R. M., 1977. Antecedents and outcomes of organizational commitment. Administrative Science Quarterly, pp. 46-56.

  • Tengilimoğlu, D. ve Toygar, Ş. A., 2013. Hastane performansının ölçümünde PATH yöntemi. Sosyal Güvenlik Dergisi, 3 (1), ss. 50-78.

  • Topaloğlu, M. ve Aydın, İ., 2005. Örgütlerde etkin takım yapılarının oluşturulma sürecinde etkili liderliğin rolü. Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), ss. 93-112.

  • Töre-Başat, H., 2010. Performans prizması. İstanbul: Sistem Yayıncılık.

  • Tunçer, P., 2013. Örgütlerde performans değerlendirme ve motivasyon. Sayıştay Dergisi, (88), ss. 87-108. Uyargil, C., 2013. Performans yönetimi sistemi, 3. Basım. İstanbul: Beta Basım Yayım.

  • Uysal, Ş., 2015. Performans yönetim sisteminin tanımı, tarihçesi, amaç ve temel unsurları genel bir bakış. Electronic Journal of Vocational Colleges, 5 (2), ss. 32-39.

  • Wasti, A., 2000. Meyer ve Allen’in üç boyutlu örgütsel bağlılık ölçeğinin geçerlilik ve güvenilirlik analizi. 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı, 25-27 Mayıs, ss. 401-410, Nevşehir.

  • Yenice, E., 2006. Kamu kesiminde performans ölçümü ve bütçe ilişkisi. Sayıştay Dergisi, (61), ss. 57-68.

  • Yıldırım, E. Ş., 2018. İşletmelerde örgüt kültürü, örgütsel güven ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişki: Hatay ilinde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Hatay: Mustafa Kemal Üniversitesi SBE.

  • Yıldız, S., 2010. İşletme Performansının ölçümü üzerine bankacılık sektöründe bir araştırma. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (36), ss. 179-193.

  • Yükçü, S. ve Atağan, G., 2009. Etkinlik, etkililik ve verimlilik kavramlarının yarattığı karışıklık. Atatürk Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 23 (4), ss. 1-13.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics