MİLLÎ EĞİTİM BAKANLIĞI REHBERLİK HİZMETLERİ YÖNETMELİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Author :  

Year-Number: 2018-23
Language : null
Konu :
Number of pages: 4556-4560
Mendeley EndNote Alıntı Yap

Abstract

Bu araştırmanın amacı, Kasım 2017’de değiştirilen rehberlik hizmetleri yönetmeliğinin genel bir değerlendirmesini yapmaktır. Araştırma bir derleme çalışması olup, doküman incelemesi yapılmış, literatür tarama yöntemi kapsamında değişen yönetmelik başta olmak üzere, bu alanda yapılan araştırma verileri, raporlar ve online kaynaklardan yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, mevzuat değişikliği ile birlikte rehber öğretmen (psikolojik danışman) tanımı yerine rehberlik öğretmeni tanımı kullanılmış ve rehberlik öğretmenlerinin görevlerinde önemli değişiklikler yapılmıştır. Rehberlik öğretmenlerine sınav, belleticilik ve nöbet görevlerinin verildiği, çalışma izin ve saatlerinin değiştirilerek izin ve tatil dönemlerinde tercih danışmanlığı ile alan ve ders seçimlerinde ek görevler verilebileceği görülmektedir. Ayrıca, rehberlik öğretmenlerine, eğitimine evde ya da hastanede devam eden öğrencileri ziyaret etme görevi ile pansiyonlarda yürütülen eğitsel, meslekî ve kişisel/sosyal rehberlik etkinliklerinden, rehberlik alanında özel bilgi ve beceri gerektiren hizmetleri yürütme görevleri verilmiştir. Araştırma bulguları, yapılan düzenleme ile rehberlik hizmetlerinde danışmanlığın değil, rehberliğin esas alındığını ortaya koymaktadır. Bu düzenlemeler, rehberlik hizmetlerinde uygulama ile yasal düzenlemeler arasında uyuşmazlıklara neden olabilir. Rehberlik öğretmenlerine sınav ve nöbet görevlerinin verilmesi rehberlik hizmetlerinin yürütülmesinde olumsuzluklara neden olabilir. Okul rehberlik ve psikolojik danışma hizmetlerinin amacı ve kapsamı, bu hizmetleri yürütecek olan personelin mesleki yeterlikleri, personelin hizmet öncesi ve hizmet içi eğitimleri, personelin unvanı ve özlük hakları bakımından yeniden ele alınması ve geliştirilmesine ihtiyaç bulunmaktadır. Bu amaçla alan uzmanları, veli, öğretmen, öğrenci ve üniversite temsilcileri ile sivil toplum örgütlerinin görüşlerinden yararlanılması faydalı olabilir.

Keywords

Abstract

The aim of this research is to make a general evaluation of the guidance service regulation amended in November 2017. This research is a review work. Documents have been reviewed and reports and online sources, especially in the context of changing regulations, utilized within the scope of literature review method. According to the research findings, together with the legislative amendment, the definition of "guidance teacher" was used instead of the definition of "guidance teacher (psychological consultant)" and significant changes were made in the duties of the guidance teachers. It is seen that guidance counselors are given exam, supervision and watch duty assignments, and by changing their work permits and hours, now they can be given additional tasks in the field and course selection with the preferential counseling during leave and holiday periods. In addition, guidance teachers have been given the task of visiting the students at home or in the hospital, as well as the educational, vocational and personal/social guidance activities carried out at the guest houses, in order to carry out special knowledge and skills services in the field of guidance. The findings of the research reveal that guidance services are now based on guidance rather than counseling. These arrangements can lead to inconsistencies between practice and legal regulations in guidance services. Giving guidance counselors examinations and watch duties can cause adversities in the conduct of guidance services. The purpose and scope of school guidance and psychological counseling services, pre-service and in-service training of the counselors, title and personal rights of the counselors need to be reevaluated and developed in terms of professional qualifications of personnel to perform these services. For this purpose it may be beneficial to use the views of field experts, parents, teachers, students and university representatives and non-governmental organizations.

Keywords


  • Baymur, F.(1975). Rehberlik. Millî Eğitim Basımevi: Ankara.

  • Baymur, F.(1975). Rehberlik. Millî Eğitim Basımevi: Ankara.

  • Can, E. (2010). İlköğretim Okullarında Görevli Rehber Öğretmenlerin Karşılaştıkları Sorunların İncelenmesi. IX. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 1(1), 911-917. (Tam Metin Bildiri).

  • Can, E. (2011). Sınıf Öğretmenlerinin Rehberlik ve Danışma İhtiyaçlarının Belirlenmesi. 10.Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 2(1), 496-501. (Tam Metin Bildiri).

  • Can, E. (2011). İlköğretimde Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarının Veli Görüşlerine GöreDeğerlendirilmesi. 10.Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, 1(1), 155-161. (Tam Metin Bildiri).Can, E. Işık Can, C. ve Nikolayidis. U. (2012). Rehber Öğretmenlerin Kaynaştırma Eğitimi Uygulamalarına Yönelik Görüşlerinin Belirlenmesi. 21. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 1(1) (Özet Bildiri).

  • Dinçer, A.(2017). “Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliğine” Yönelik İtirazlar Değerlendirilmelidir. http://www.egitimajansi.com/alaaddin-dincer/rehberlik-hizmetleri-yonetmeligine-yonelik-itirazlar-

  • degerlendirilmelidir-kose-yazisi-1146y.html, web adresinden 27 Temmuz 2018 tarihinde edinilmiştir.

  • Eğitim Bir-Sen. (2017). Rehberlik hizmetleri yönetmeliği hakkında değerlendirme.http://www.ebs.org.tr/manset/4342/rehberlik-hizmetleri-yonetmeligi-hakkinda degerlendirme, web adresinden 27 Temmuz 2018 tarihinde edinilmiştir.

  • Eğitim Sen. (2017). Yeni “Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği” Büyük Hayal Kırıklığı Yaratmıştır!,(BasınAçıklaması). http://egitimsen.org.tr/yeni-rehberlik-hizmetleri-yonetmeligi-buyuk-hayal-kirikligi-yaratmistir/ web adresinden 27 Temmuz 2018 tarihinde edinilmiştir.

  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler (15. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.

  • Kepçeoğlu, M. (1995). Psikolojik Danışma ve Rehberlik. Özerler Matbaası: Ankara.Kuzgun, Y. (1992). Rehberlik ve Psikolojik Danışma. ÖSYM Yayınları: Ankara.

  • M.E.B. Rehberlik ve Psikolojik Danışma Hizmetleri Yönetmeliği. (2001). Resmî Gazete: 17/04/2001, Sayı:24376, Tebliğler Dergisi: Mayıs 2001/2524.

  • Resmî Gazete.(2017).Millî Eğitim Bakanlığı Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliği.10 Kasım 2017 tarih ve30236 sayılı. http://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/11/20171110-2.htm, 18 Şubat 2018 tarihinde edinilmiştir.

  • TEDMEM.(2018). 2017 Eğitim Değerlendirme Raporu (TEDMEM Değerlendirme Dizisi 4).“Özel Eğitim veRehberlik Hizmetleri”. Ankara: Türk Eğitim Derneği Yayınları. https://tedmem.org/yayin/2016-egitim- degerlendirme-raporu, 18 Şubat 2018 tarihinde edinilmiştir.

  • Türk-Eğitim-Sen. (2017). TÜRK-EĞİTİM-SEN Rehberlik Hizmetleri Yönetmeliğinde Değişiklik İstedi.http://www.ogretmenx.com/sendika/turk-egitim-sen-rehberlik-hizmetleri-yonetmeliginde-degisiklik-istedi- h53537.html, web adresinden 30 Temmuz 2018 tarihinde edinilmiştir.

                                                                                                                                                                                                        
  • Article Statistics