Tarih boyunca insanoğlu temel ihtiyaçlarından olan barınma ihtiyacını önce mağaralarda, göçebe hayatta çadırlarda, yerleşik hayata geçildiğinde ise konutlarda karşılamışlardır. Coğrafya ve kültüre dayalı olarak farklılık gösteren konut tipolojileri tarihsel süreç içerisinde geçirdiği değişimle her zaman mimari, sosyoloji, psikoloji ve daha birçok bilim dalının araştırma konusu olmuştur. Tarihsel süreç içerisinde sofasız, dış sofalı, iç sofalı, orta sofalı plan tipi gibi farklı plan tipolojileri ile sınıflandırılan geleneksel Türk evinin bir parçası olarak geleneksel Konya evi de iç sofalı ve hayatlı evler olarak gruplandırılmaktadır. Mekânsal nitelik, ihtiyaçlar ve ilişkiler bağlamında sürekli bir değişimin içinde olan konut mimarisinde geleneksel konut tipolojilerinin incelenmesi, çözümlenmesi ve belgelenmesi literatüre sağlayacağı katkı açısından önem taşımaktadır. Mimaride mekânların birbiriyle olan ilişkilerini ve bir araya geliş şekillerini, mekânsal çözümlemelerini inceleyen mekân morfolojisi üzerine yapılan çalışmalar konut özelinde giderek artmakta ve yeni tekniklerle kendisini geliştirmektedir. Morfolojik analiz yöntemlerinden olan Mekân Dizimi de, toplumlar arasındaki kültürel farklılıklara bağlı olarak ortaya çıkan yaşam şekillerinin mekân kurgusuna etkileri üzerinde tespitlerde bulunmak amacıyla kullanılan bir araştırma yöntemidir. Konya’da geç Osmanlı dönemi geleneksel Konya evlerinin morfolojik analizini yapmayı amaçlayan bu çalışmada, çalışma kapsamında incelenecek evler üzerinde mekan dizim yöntemi ile mekânsal ilişkiler çözümlenecek, konut tipolojileri değerlendirilecektir. Ele aldığı örnekler açısından dönemsel bir tespit çalışması olması araştırmayı değerli kılmaktadır.
Along historical periods human being fulfilled his need of shelter, as one of basic needs, firstly in caves, later in tent along his nomad life and in houses when he adopted a settled life. House typologies, showing distinctness depending on geography and culture, always happened to be research subject to many disciplines such as architecture, sociology, psychology, etc. via the change they pass through historical process. Traditional Konya house – as a part of the traditional Turkish house classified with different plan typologies such as plan types without sofa, with outer sofa, with inner sofa, with middle sofa – is grouped as houses with inner sofa and houses with hayat. The review, analysis and documentation of traditional house typologies in house architecture which is in a perpetual change in the context of spatial quality, needs and relationships, is important because of its contribution to the literature. The studies in the area of space morphology investigating the relationship of spaces with each other, the forms in which they come together and their spatial analyses in architecture increase in number especially specific to houses and improve themselves with new techniques. Space Syntax analysis as one of morphological analysis methods is also a research method used with the aim of determining the effect of life styles – emerged based on the cultural differences between societies – on spatial organization. In this study, which aims to analyze traditional Konya houses belonged to late Ottoman period morphologically, the spatial relations will be analyzed on the houses handled in scope of the study by Space Syntax. It’s being a periodical determination study from the point of the examples it analyzed makes the study worthwhile.