OKULU KÜLTÜR MERKEZİ KONUMUNA GETİRME: ÖĞRETMEN VE OKUL YÖNETİCİLERİNİN YETERLİK ALGILARI VE GÖRÜŞLERİ
Author :
Abstract
Bu çalışmada öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin okulu kültür merkezi konumuna getirme konusundaki görüşleri ve yeterlik algıları belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma, betimsel türde tarama modeline göre yapılandırılmıştır. Araştırmada “karma yöntem” kullanılmıştır. Araştırma deseni olarak ise çeşitleme deseni kullanılmıştır. Çalışma grubunu kolay ulaşılabilir durum örneklemesi yöntemi ile belirlenen 38 sınıf öğretmeni (n=38) ve 11 okul yöneticisi (n=11) olmak üzere toplam 49 kişi (n=49) oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından düzenlenen anket ve görüşme formu kullanılarak toplanmıştır. Sonuç olarak; çalışma grubunun okulu kültür merkezi konumuna getirme konusunda yüksek düzeyde yeterlik algısına sahip olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca katılımcıların, halkın hizmet taleplerini karşılamada okulların; yaşam boyu eğitim merkezi olmak ve bilgili öğrenci yetiştirmek olmak üzere iki ana rolünün olduğunu, okulların çevre için kültürel yaşam alanı olmasını engelleyen; prosedürden, okuldan, ailelerden ve okul çevresinden kaynaklanan çeşitli faktörlerin olduğunu, okul toplum işbirliğinin sağlanması amacıyla çevreyi okulla ve okulu toplumla bütünleştirme çalışmalarının yapılması gerektiğini, okul üniversite işbirliğine ve veli ev ziyaretlerine öncelik verilmesi gerekliğini belirttikleri tespit edilmiştir.
Keywords
Abstract
This study intends to determine the perspectives and competence level of classroom teachers and school administrators about This research is structured according to the descriptive survey model. "Mixed method" was used in research. As a research design, variation design was used. The study group consisted of a total of 49 persons (n = 49) including 38 class teachers and 11 school administrators, which were determined by easy reachable state sampling method. The data of the research were collected using the questionnaire and interview form prepared by the researcher. As a result of the research; it was found that the study group had a high level of competence perception about turning schools into the culture centers. It was also found that participants in the survey indicated that the schools have two main roles; "being a life-long training center" and "educating a knowledgeable student." in order to fulfill the increasing demands of the people, there are a number of factors that prevent schools from becoming cultural habitats for the environment. these are the factors that arise from the procedure, the school, the families and the school environment, for school-community cooperation it is necessary to integrate the environment with the school and the school with the society, school-university cooperation and parental visits should be given priority
Keywords
- Akkocaoğlu, N., Albayrak, A. ve Kaptan, F. (2010). “Topluma hizmet uygulamaları dersini alan öğretmen
- Akkocaoğlu, N., Albayrak, A. ve Kaptan, F. (2010). “Topluma hizmet uygulamaları dersini alan öğretmenadaylarının toplumsal duyarlılık düzeyleri üzerine nitel bir çalışma (HÜ İlköğretim Bölümü örneği).”Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu II, 16–18 Mayıs 2010, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Azerbaycan Devlet Pedagoji Üniversitesi, Ankara.
- Anderson, B. J. & Hill, D. (2001). Principles of good practice for service-learning in preservice teacher education. https://digitalcommons.unomaha.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1045 &c ontext= slceslgen
- Argon, T. & Kıyıcı, C. (2012). “İlköğretim Kurumlarında Ailelerin Eğitim Sürecine Katılımlarına Yönelik Öğretmen Görüşleri”. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2012): 80-95.
- Arslan, S. & Özpınar, İ. (2008). “Öğretmen Nitelikleri: İlköğretim Programlarının Beklentileri Ve EğitimFakültelerinin Kazandırdıkları”. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 2(1): 38-63.
- Aslanargun, E.; Avcı, H.; Avcu, A.; Dönmez, S. A.; İpek, K. & Nair, E. (2004). Velilerin Okula Yönelik İlgi Yetersizliklerinin Sebepleri. Pazaryeri İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü Yayınları, Bilecik.
- Auerbach, S. (2012). School leadership for authentic family and community partnerships. Routledge, New York.
- Ayan, M. & Budak, Y. (2012). “Eğitim Fakültelerinin Sınıf Öğretmenliği Programlarının Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerini Kazandırma Düzeyi”. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12:1‐16.
- Aydın, İ. (2005). “Okul Çevre İlişkileri.” (Edt: Yüksel Özden) Eğitim Ve Okul Yöneticiliği El Kitabı, ss. 161-185, Pegem A Yayıncılık, Ankara.
- Ayvacı, H. Ş. & Akyıldız, S. (2009). “Topluma hizmet uygulamaları dersinin bireye ve topluma kazandırdıkları ve toplumun beklentileri”. Milli Eğitim Dergisi, 184:102-119.
- Azuelo, A. G.; Sariana, L. G. & Manual, A. A. (2015). “Science Teachers’ Teaching Competencies AndTheir Training Experience To Classroom Pedagogical Approaches”. Liceo Journal of Higher Education Research, 11(1): 1-15.
- Başaran, S. & Koç, F. (2001). Ailenin Çocuğun Okuldaki Eğitimine Katılım Sorunları Ve Katılımın Sağlanabilmesi İçin Alternatif Bir Model. Ankara, EARGED.
- Bayır, Ş. & Numanoğlu, G. (2009). “Bilgisayar Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleği GenelYeterliklerine İlişkin Görüşleri”. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1): 197-212.
- Bektaş, M.; Aydın, E. & Ayvaz, A. (2015). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Gelecekteki Mesleki Yeterliklerine Yönelik Görüşleri.” Sakarya University Journal of Education, 5(2): 174-192.
- Creswell, J. W. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative, And Mixed Methods Approaches. Thousand Oaks, Sage Publications, California.
- Creswell, J. W. & Clark, P. L. V. (2007). Designing and conducting mixed methods research. Thousand Oaks, Sage Publications, California.
- Epstein, J. L. (2009). School, family, and community partnerships. Thousand Oaks, Corwin Press, California.
- Ertem, S. İ. (2013). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Öğretmenlik Mesleği Özel Alan Yeterliklerine İlişkin Görüşlerinin Değerlendirilmesi”. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 13: 11-18.
- Gans, R. (1954). “Issues In School-Community Relations”. Educational Lidership, 11(5): 297-299.
- Gökçe, N. (2011). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Topluma Hizmet Uygulamalarına İlişkin Değerlendirmeleri.” Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2): 176-194.
- Gupta, K. (1999). A Practical Guide For Need Assessment, John Wiley & Sons, San Francisco.
- Gül, İ. (2013). “İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Okul Çevre İlişkilerinin Geliştirilmesine Yönelik Görüşleri.” Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1): 165-192.
- Gül, İ. & Aslan, D. (2016). “Okul, Aile Ve Toplum İlişkilerinin Öğretmen Görüşlerine Göre Değerlendirilmesi.” İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(3): 203-218.
- Henderson, A. T. & Mapp, K. L. (2002). A New Wave of Evidence: The Impact of School Family, AndCommunity Connections On Student Achievement. https://www.sedl.org/connections/resource s/evidence.pdf
- Karacaoğlu, Ö. C. (2008). “Öğretmenlerin Yeterlilik Algıları”. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, V(I):70-97.
- Katane, I. (2006). “Teacher Competence And Further Education As Priorities For Sustainable Development Of Rural School In Latvia”. Journal of Teacher Education and Training. 6:4 -59.
- Kolay, Y. (2004). “Okul-Aile-Çevre İş Birliğinin Eğitim Sistemindeki Yeri Ve Önemi”. Milli Eğitim Dergisi, 164. http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/milli_egitim_dergi si/164/kol ay.htm
- Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2000). “Milli Eğitim Bakanlığı İlköğretim Okulları Müdürlüğü Görev Tanıtımı”. Tebliğler Dergisi, Sayı 2508, Tarih:Ocak 2000.
- MEB. (2008). “Öğretmenlik Yeterlikleri, Öğretmenlik Mesleği Genel Ve Özel Alan Yeterlikleri.” MEB Yayınları, Ankara.
- MEB. (2011). Okullar Hayat Olsun. http://okullarhayatolsun.meb.gov.tr/.
- Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. Sage Publications, California.
- Morse, J. M. (1991). “Approaches To Qualitative-Quantitative Methodological Triangulation”. Nursing Research, 40(2):120-123.
- Özer, B. & Gelen, İ. (2008). “Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerine Sahip Olma Düzeyleri HakkındaÖğretmen Adayları Ve Öğretmenlerin Görüşlerinin Değerlendirilmesi”. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9):39-55.
- Özfan, H. & Aydın, Z. (2010). “Okul-Aile İşbirliğine İlişkin Yönetici, Öğretmen Ve Veli Görüşleri.” e- Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 5(3): 1169-1189.
- Öztürk, M. K. (2009). “Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Okul, Aile Ve Toplum İlişkileri Yeterlik Alanına İlişkin Görüşleri Ve Öz Değerlendirmeleri.” Bilig, 49:113-126.
- Parent Teacher Home Visits (PTHV) (2016). What we do? http://www.pthvp.org/what-we-do/results/i- research/
- Parson, S.R. (2004). Journey into community looking inside the community learning center. New York: Routledge.
- Pehlivan, İ. (2000). Okul-Çevre İlişkileri, (Yönetici Adaylarının Eğitimi Ders Notları). Ankara ÜniversitesiSelvi, K. (2010). Teachers’ competencies. Cultura International Journal of Philosophy of Culture and Axiology, 7(1), 167-176.
- Sezgin, F. & Tınmaz, A. (2017). “Okulun Sosyal Sorumluluk Rolü Hakkında Okul Müdürü, Sınıf Ve Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Görüşleri.” Türk Bilim Araştırma Vakfı, 10(2):77-92.
- Sürücü, G. (2011). “Okul-Çevre İlişkilerinin Okul Yönetimine Etkileri”. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Proje Çalışması, Edirne.
- Şişman M. & Acat M. B. (2003). “Öğretmenlik Uygulaması Çalışmalarının Öğretmenlik Mesleğinin Algılanmasındaki Etkisi”. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (1): 235-250.
- Tanrıverdi, B. & Apak, Ö. (2013). “Öğretmen Yeterlikleri Açısından Eğitim Fakültesi Programlarının Değerlendirilmesi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(2): 297-318.
- Taveras, G. (1998). Home Visits: From The Teacher's Perspective. The Educational Resources Information Center (ERIC), http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED426775.pdf
- Tezcan, M. (1985). Eğitim Sosyolojisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No:105, Ankara.
- Titiz, H. & Tokel, A. (2015). “Parents’ Expectations From Teachers And School Administrators RegardingSchool-Family Cooperation Development”. Iternational Journal on New Trends in Education and Their Implications, 6(2):183-197.
- Tutwiler, W. J. S. (2017). Teachers As Collaborative Partners: Working With Diverse Families And Communities. Routledge, NewYork.
- Yakut, G. (2006). “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Mevzuattaki Görev Tanımlarına İlişkin DavranışlarıGösterme Düzeyleri (İzmir İli Örneği)”. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Yılmaz, G. (2010). “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin, Okul - Aile Ve Toplum İlişkilerine YönelikPerformanslarının İncelenmesi”. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yiğit, B. & Bayraktar, M. (2016). Okul Çevre İlişkileri. Pegem Akademi, Ankara.
- Yurdugül, H.; Erdem, M. & Seferoğlu, S. (2010). “Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterliklerine İlişkinÖğretmen Yetiştiren Kurumlardaki Öğretim Elemanlarının Görüşleri”. Uluslararası Öğretmen YetiştirmePolitikaları ve Sorunları Sempozyumu II, 16–18 Mayıs 2010, Hacettepe Üniversitesi, Beytepe, ANKARA.
- Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK) (2006). Sınıf Öğretmenliği Lisans Programı. http://www.yok.gov.tr/web/guest/icerik//journalcontent/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/49875
