Author :
Abstract
Türkiye’de son yıllarda sağlık alanında birçok reform gerçekleştirilmiştir. Bunların en güncel ve en yeni olanı ise şehir hastaneleri projeleridir. Sağlıkta dönüşüm programının üçüncü fazı olarak ortaya konulan şehir hastaneleri projelerinin hayata geçirilmesi ile süreç devam etmektedir. Türkiye için yeni bir proje olan şehir hastanelerinin kamu özel ortaklığı (KÖO) ile yaptırılması bu çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır. Çalışmada şehir hastanelerinin KÖO kapsamıyla ilgili hukuki, idari özellikleri ve finansman boyutları ortaya konularak incelenmiştir. Bu alanla ilgili sağlık sektöründeki çalışmaların yeterli olmadığı gözlemlenmiştir. Bu sebeple çalışma, “Şehir Hastanelerinin Kamu Özel Ortaklığı” bağlamında teorik olarak literatür taraması ve içerik analizi şeklinde kurgulanmıştır. Sonuç olarak, KÖO modeliyle şehir hastanelerinin kurulması, finansmanın tedarik edilmesi ve işletilmesi sağlanmıştır. Şehir hastaneleri projeleri ile Türk sağlık sistemi farklı bir boyut kazanmış ve yeni bir dönüşüm sürecine girmiştir. Özel sektörün dinamizmi kamu hastanelerine entegre edilerek, vatandaşlara daha iyi bir sağlık hizmeti sunmak için yeni bir yola çıkılmıştır. Ancak şehir hastaneleri projeleri çeşitli yönleriyle de eleştiri almaktadır.
Keywords
Abstract
In recent years, many reforms have been carried out in the healthcare sector in Turkey. The most up-to-date and latest of these are the City Hospitals Projects. The city hospitals project, which has been revealed as the third phase of the program of transformation in health, the process is continuing with of a brought to life. The city hospitals was built by public-private partnerships of a new project in Turkey, which is the main subject of this study. Within the scope of the study, the legal, administrative features and financing dimensions of the public partnerships of city hospitals were examined. It has been observed that working in the health sector related to this field is not sufficient. For this reason, the study was theoretically structured in the context of "Public Private Partnership of City Hospitals" in the form of literature review and content analysis. As a result, establishment of city hospitals, procurement and operation of financing were provided by public private partnership model. The city hospitals projects with the health system have gained a different dimension and entered a new transformation process. By integrating private sector dynamics into public institution hospitals, for citizens has emerged a new way to provide a better health service. However, city hospitals projets are criticized for their various aspects.
Keywords
- Acartürk, E. & Keskin, S. (2012). “Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli”, Süleyman
- Acartürk, E. & Keskin, S. (2012). “Türkiye’de Sağlık Sektöründe Kamu Özel Ortaklığı Modeli”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, C.17, S.3, s.25-51.
- Akdağ, R. (2011). Yataklı Sağlık Tesisleri Planlama Rehberi Özet Kitap, Tedavi Hizmetleri Genel Müdürlüğü, http://rapor.saglik.gov.tr/SHGM/shgm_yatirim.pdf (09.02.2018).
- Batırel, Ö. F. (2017). “Kamu Altyapı Yatırımlarında Altyapı ve Kamu-Özel Ortaklığı” Journal of Life Economics, 4(2), 1-8.
- Günaydın, D. (2011). “Sağlık Hizmetlerinde Küresel Reform Yaklaşımları”, Sosyal Siyaset Konferansları, S. 60, 2011/1, s.323–365.
- Güneş, A. M. (2009). “Kamu Hizmetlerinin Yürütülmesinde Yeni Bir Yöntem Kamu Özel Ortaklığı”, Güncel Hukuk, Şubat, 2-62.
- Güzelsarı, S. (2012). “Sağlık Sisteminde Yeniden Yapılanma Ve Kamu-Özel Ortaklıkları”, Amme İdaresi Dergisi, 45(3), 29-57.
- Karahanoğulları, O. (2011). “Eksik İmtiyaz (Kamu - Özel Ortaklığı)” Sağlık Alanında Kamu-Özel Ortaklığı Sempozyumu 6-7 Mayıs 2011, s.128- 163.
- Karasu, K. (2011). “Sağlık Hizmetlerinin Örgütlenmesinde Kamu-Özel Ortaklığı”, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, C. 66, N. 3, s. 217-262.
- Kerman, U.; Altan, Y.; Aktel, M. & EKE, E. (2012). “Sağlık Hizmetlerinde Kamu Özel Ortaklığı Uygulaması”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(3).
- OECD, Organisation for Economic Co-operation and Development, (2008), “Public-Private Partnerships: In Pursuit of Risk Sharing and Value for Money”, s. 12.
- Ökmen, M.; Yılmaz, A. & Baştan, S. (2004). “Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar ve Bir YönetişimFaktörü Olarak Yerel Yönetimler”, (Ed. M.Ökmen & A.Yılmaz), Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetimi, ss.23-80, Gazi Kitapevi, Ankara.
- Şahin, M. &Uysal, Ö. (2012). “Kamu Maliyesine Etkileri Açısından Kamu Özel Sektör Ortaklıkları Üzerine Bir Değerlendirme”, Maliye Dergisi, 162, 155-174.
- Tengilimoğlu, D.; Işık, O. & Akbolat, M. (2015). Sağlık İşletmeleri Yönetimi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Uygun, B. (2013). “Yeni Bir İlişki Türü: Kamu Özel Ortaklığı”, Hukuk Gündemi, 2013/2, s.24-27. www.ankarabarosu.org.tr/siteler/ankarabarosu/hgdmakale/2013-2/6.pdf.
- Yılmaz, F. Y. & Karakaş, D. G. (2011). “Devlet / Kamu Üzerine Yeniden Düşünmek”, Sağlık Alanında Kamu-Özel Ortaklığı Sempozyumu 6-7 Mayıs 2011, s.29-83.
- World Bank, (2012), “Public- Private Parnership Reference Guide Version 1.0”, International Bank forReconstruction and Development / International Development Association or The World Bank, Washington DC, s.11.
