HAREKETLİ OYUN EĞİTİM PROGRAMININ OKUL ÖNCESİ KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİ ALAN ORTOPEDİK ENGELLİ ÇOCUKLARIN KABA MOTOR BECERİLERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Author :
Abstract
Bu araştırma hareketli oyun eğitim programının okul öncesi kaynaştırma eğitimi alan ortopedik engelli çocukların kaba motor gelişimleri üzerine etkisini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Araştırma modeli olarak nitel araştırma yöntemlerinden eylem araştırması kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2016-2017 eğitim-öğretim yılı Konya ilinde okul öncesi eğitim kurumlarına devam eden kaynaştırma grubu ortopedik engelli çocuklar oluşturmuştur. Çocukların kaba motor gelişimleri doğrultusunda 24 adet parkur etkinliğinden oluşan hareketli oyun eğitim programı hazırlanmıştır. Veri toplama aracı olarak kaba motor gelişim değerlendirme formu ve yarı-yapılandırılmış görüşme formları kullanılmıştır. Kategorilerin sıklık ve frekans değerleri hesaplanarak, frekans değerleri tablosu oluşturulmuştur. Saha notlarının yorumlanmasında betimleme tekniğinden faydalanılmıştır. Elde edilen nitel veriler maddeler halinde sıralanmıştır. Eğitimcilerin gözlem ve görüşlerinin güvenirliği gözlemciler arası güvenirlik analizi yapılarak test edilmiştir. Analiz sonuçları hareketli oyun eğitim programı sonrasında ortopedik engelli çocukların kaba motor gelişimlerinde ilerlemeler olduğunu göstermektedir. Program en çok çocukların denge sağlama, el ve kollarını kullanma ve sıçrama becerilerine olumlu katkısı olduğunu göstermiştir.
Keywords
Abstract
The purpose of this study was to analyze the movement education program’s effects on gross-motor skills of orthopedically handicapped children in early childhood inclusive education. As a research model one of the qualitative research methods, action research, was used. The sample of the study consisted of children with orthopedic disabilities who were registered to 2016-2017 academic year of preschool education institutions in the province of Konya. The movement education program was established consisting 24 play based parkour. Gross motor evaluation form and semi structured interviews were used as data collection tools. Frequencies and percentages of the categories were calculated and presented in frequency tables. Field notes were explained using descriptive techniques. Inter observer reliability were provided for all measurements and transcriptions. It has been found that movement education program improved children’s gross motor skills. These improvements were greater in terms of balancing, using arms and hands, and skipping.
Keywords
- Aykara, A. (2010). Kaynaştırma eğitimi sürecindeki bedensel engelli çocukların sosyal uyumlarını etkileyen
- Aykara, A. (2010). Kaynaştırma eğitimi sürecindeki bedensel engelli çocukların sosyal uyumlarını etkileyenetmenler ve okul sosyal hizmeti. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Boz, M. & Aytar G.A. (2012). Okul öncesi çocuklarında temel hareket eğitim programının hareket becerilerine etkisi. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı(1), p.51-59.
- Büyüköztürk, Ş.; Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri, Pegem Yayıncılık, Ankara.
- Cavkaytar, A. & Diken, H. İ. (2005). Özel eğitime giriş. Kök Yayıncılık, Ankara.
- Çağlak Sarı, S. (2015). Hareket etkinliği planlama ve uygulamaları. Okul öncesi dönemde beden eğitimi (Ed. G. Duman), p.199-231, Hedef Yayıncılık, Ankara.
- Dere, Z. (2017). Yaratıcılık ve Geliştirilmesi Dersinin Öğretmen Adaylarının Yaratıcılıklarına Etkisinin İncelenmesi. Social Sciences Studies Journal,v.3(10), p.1192-1199.
- Duman, G. & Alıcı, C. E. (2017). Okul Öncesi Dönemde Tersine Kaynaştırma Gruplarında Yer AlanCerebral Palsy’li Çocukların İnce Motor Becerilerinin İncelenmesi. 2nd International Scientific Researches Congress on Humanities and Social Sciences (IBAD), 20-23 April 2017, p.98, İstanbul.
- Duman, G. & Kanmaz, T. (2017). Kaynaştırma Eğitimi Alan Ortopedik Engelli Çocuklarin Büyük KasBecerilerinin İncelenmesi. 2nd International Scientific Researches Congress on Humanities and Social Sciences, (IBAD) 20-23 April 2017, p.99, İstanbul.
- Duman, G. (2015). Okul Öncesi Eğitimde Beden Eğitimi Ve Oyun. Eğiten Yayıncılık, Ankara.
- Duman, G.; Alıcı, C. E. & Kanmaz, T. (2017). Movement Activities In Early Childhood Education.Educational Research And Practice (Ed: I. Koleva & G. Duman), p.389-385, Kliment Ohridski University, Sofia.
- Ekiz, D. (2003). Eğitimde Araştırma Yöntem Ve Metodlarına Giriş. Anı Yayıncılık, Ankara.
- Erşan, Ş (2017). Arranging Play And Learning Environments in Early Years Classroom. Educational Research And Practice (Ed: I. Koleva & G. Duman), p.54-65. Kliment Ohridski University, Sofia.
- Koçyiğit, S. (2012). Okul Öncesi Eğitimin Tanımı, Amacı, Önemi Ve İlkeleri. Okul Öncesi Eğitime Giriş (Ed. R. Zembat), p.14-25, Hedef Yayıncılık, Ankara.
- MEB, (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. MEB yayınevi, Ankara.
- Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerinin Psikomotor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri Ve Önemi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
- Purtaş, Ö. & Duman, G. (2017). Okul Öncesi Dönem Çocuklarına Yönelik Hareket Etkinliği Parkurlarının İncelenmesi. Social Sciences Studies Journal,v.3(10), p.1366-1372.
- Purtaş, Ö. (2018). Preschool teachers’ Self-Efficacy Beliefs Evaluation Of Science Teaching in Early Childhood Education. Social Sciences Studies Journal,v.4(13), p.35-38.
- TÜİK, (2017). Türkiye İstatistik Kurumu Veri Tabanı. http://www.tuik.gov.tr/ PreTablo.do? alt_id=1017
- Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Seçkin Yayıncılık,
