Bu araştırmada Margaret Atwood tarafından yazılan Surfacing (1972) adlı eser eko-feminist perspektiften incelenmektedir. Fransız yazar Françoise d’ Eaubonne tarafından ortaya konan bu terim ataerkilliğin sonucu olarak ortaya çıkan ekolojik ve feminist meseleleri birleştiren felsefik ve politik bir akımın adıdır. Isimsiz kahraman doğup büyüdüğü Kuzey Quebec teki az gelişmiş bir adaya, kayıp babasını bulmak için geri döner. Ana kahraman kendi doğal benliği ve kendisine dayatılan yapay benliği arasındaki çatışmayı doğa ile başbaşa kalınca farkeder. Doğayla bağının güçlenmesi sonucu kadınların arka plana itilmesi konusunda bilinçlenmesini sağlayacaktır. Bu roman feminism ve çevreselcilik konularını ortaya koyduğu için ekolojik feminizmin temel eserlerinden biridir. Romandaki dil, olaylar ve karakterler hem kadınlara hemde doğaya karşı yapılan baskı ve egemen kılma çabalarını yansıtmaktadır. Bu çalışma romanı hem feminism hemde eko –kritik açıdan incelemektedir.
In this paper, Margaret Atwood’s novel Surfacing (1972) is analyzed from an eco - feminist perspective. A term coined by the French writer Françoise d'Eaubonne, Eco feminism refers to a philosophical and political movement that combines ecological and feminist concerns, regarding both as a result of patriarchy. The nameless protagonist of the story returns the undeveloped island, Northern Ouebec, where she grew up, to search for his missing father. The protagonist realizes the gap between her natural self and her artificial construct only when she gets in direct contact with nature. Her association with nature raises her consciousness in regards to subordination of women. Since the novel introduces issue pertaining to feminism and environmentalism, it constitutes a representative literary example of ecological feminism. The language, events and characters in this novel reflect a world that oppresses and dominates both women and nature. The study analyzes the novel in terms of feminism and eco-criticism.