Author :
Abstract
Bu araştırmanın amacı; güç mesafesinin, örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik ilişkisi üzerinde düzenleyici bir etkisinin olup olmadığını belirlemektir. Araştırmanın ana evrenini Balıkesir’de kamu sağlık sektöründe faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlarda çalışan toplam 600; örneklemini ise, aktif olarak çalışan, 550 işgören oluşturmaktadır. Ana evren, Balıkesir İl Sağlık Müdürlüğü, Balıkesir Halk Sağlığı Müdürlüğü ve Balıkesir Kamu Hastaneler Birliği Genel Sekreterliği’nin kayıtları esas alınarak belirlenmiştir. Araştırmada basit tesadüfi örnekleme metodu ile anket uygulanmıştır. Bu kapsamda işgörenlerin örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemek amacıyla, Allen ve Meyer’in (1991: 1-18) geliştirdiği ve Seymen’in (2008: 240) Türkçe’ye uyarladığı ölçek; örgütsel sessizlik düzeylerini belirlemek amacıyla Van Dyne vd.’nin (2003) geliştirdiği ve Eroğlu vd.’nin (2011: 114) Türkçe’ye uyarladığı ölçek ve güç mesafesi düzeylerini belirlemek amacıyla Varoğlu, Basım ve Ercil’ in (2000) oluşturdukları ölçek kullanılmıştır. Veriler ana ve alt değişkenlerin aralarındaki ilişkiler tespit edilerek, analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda; örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik ilişkisinde, güç mesafesinin (B= -0,118, p< 0,05) düzenleyici etkisi tespit edilmiştir. Bu sonuca göre; güç mesafesi arttıkça, örgütsel bağlılık ve örgütsel sessizlik arasında ters yönlü bir etki ortaya çıkmaktadır.
Keywords
Abstract
The purpose of this research; whether the power distance has a moderator effect on the relationship between organizational commitment and organizational silence. The main universe of the research is 600 people working in institutions and institutions operating in the public health sector in Balıkesir; the sample, on the other hand, constitutes 550 active employees. The main universe was determined on the basis of the records of Balikesir Provincial Health Directorate, Balikesir Public Health Directorate and Balikesir Public Hospitals Union General Secretariat. Questionnaire was applied by simple random sampling method. In this context, the scale developed by Allen and Meyer (1991: 1-18) and adapted by Seymen (2008: 240) to Turkish in order to determine the level of organizational commitment of employees; (2000) developed by Van Dyne et al. (2003) and Eroğlu et al. (2011: 114) used to determine the level of scale and power distance in order to determine levels of organizational silence . The data were analyzed by determining the relationships between the main and sub variables. As a result of the research; (B = -0,118, p <0,05) in terms of organizational commitment and organizational silence. According to this result, as power distance increases, there is an opposite effect between organizational commitment and organizational silence.
Keywords
- Acaray, A. ve Şevik, N. (2016). “Kültürel Boyutların Örgütsel Sessizliğe Etkisi Üzerine Bir Araştırma”,
- Acaray, A. ve Şevik, N. (2016). “Kültürel Boyutların Örgütsel Sessizliğe Etkisi Üzerine Bir Araştırma”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(4): 1-18.
- Aiken, L.S. ve West, S.G. (1991). “Multiple Regression: Testing and Interpretting Interactions”, Newbury Park: Sage.
- Akgündüz, Y. ve Çakıcı, A.C. (2015). “Algılanan Örgütsel Desteğin Örgütsel Vatandaşlık DavranişlarınaEtkisinde Örgütsel Stresin Aracilik Rolü: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma”, Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 7(2): 29- 41.
- Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1991). “A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment”, Human Resource Management Review, 1(1): 61-89.
- Altay, H. (2004). “Güç Mesafesi, Erkeklik-Dişillik ve Belirsizlikten Kaçınma Özellikleri ile Başarı Arasındakiİlişkilerin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9(1): 301-321.
- Bahrami, M. A.; Barati, O.; Ghoroghchian, M. S.; Montazer-Alfaraj, R. ve Ezzatabadi, M. R. (2015). “Roleof Organizational Climate in Organizational Commitment: The Case of Teaching Hospitals”, Osong Public Health and Research Perspectives: 1-5.
- Bedük, A. ve Ertürk, E. (2015). “Sosyal Mübadele Teorisi Bağlamında Güç Mesafesi ve Örgütsel AdaletAlgılamalarının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Üzerindeki Etkisi: Bir Araştırma”, İşletme Bilimi Dergisi, 3(1): 1-19.
- Bolat, O. İ. ve Bolat, T. (2008). “Otel İşletmelerinde Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(19): 75-94.
- Çakıcı, A. (2007). “Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1): 145-162.
- Çakınberk, A.; Derin, N. ve Demirel, E. T. (2011). “Örgütsel Özdeşleşmenin Örgütsel BağlılıklaBiçimlenmesi: Malatya ve Tunceli Özel Eğitim Kurumları Örneği”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 3 (1): 89- 121.
- Çekmecelioğlu, H.; Acaray, A. ve Akturan, A. (2015). “Örgüt Kültürü ile Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkinin Incelenmesi”, The Journal of Academic Social Science Studies, 32: 139-157.
- Çöl, G. ve Gül, H. (2005). “Kişisel Özelliklerin Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkileri ve Kamu Üniversitelerinde Bir Uygulama”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(1): 291-306.
- Deniz, N.; Noyan A. ve Ertosun Ö. G. (2013). “The Relationship between Employee Silence andOrganizational Commitment in a Private Healthcare Company”, Procedia - Social and Behavioral Sciences , 99: 691–700.
- Elitok, E. ve Elitok, U. (2016). “Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Sessizlik Arasındaki İlişkinin İncelenmesi:Kocaeli İlinde Bankacilik Sektöründe Bir Araştırma”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(28): 453-463.Eroğlu, A. H.; Adıgüzel, O. ve Öztürk, U.C. (2011). “Sessizlik Girdabı ve Bağlılık İkilemi: İş gören Sessizliğiile Örgütsel Bağlılık İlişkisi ve Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2): 97-124.
- Gök G. (2016). “Bir Bağlılık Pratiği Olarak Örgütsel Sessizlik”, Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi İİBF Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 14(1): 104-124.
- Hofstede, G. (1980). “Culture's Consequences: International Differences in Work-Related Values”, Sage Publications.
- Hofstede G. ve Mooij M. (2010). “The Hofstede Model Applications to Global Branding and Advertising Strategy and Research”, International Journal of Advertising, 29: 85- 110.
- Hofstede, G. (2011). “Dimensionalizing Cultures: The Hofstede Model in Context”, Online Readings in Psychology and Culture, 2(1): 1-26.
- Hussain M.W.; Ali. A.; Khalid, M., Shafique, M. N. ve Ahmad,H. (2016). “Organizational Silence a Predictorof Organizational Commitment in Higher Education Institution”, Developing Country Studies, 6(2):123-128.Kahveci, G. (2010). “İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler”, Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
- Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). “Öğretmenler İçin Örgütsel Sessizlik Ölçeği Geliştirme Çalışması”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(43): 167-182.
- Kaya, Ö.Y. (2015). “Örgüt Kültürü ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İlişkisi (Balıkesir İli Merkez İlçe Örneği)”,Yüksek Lisans Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
- Köse, O. (2014). “Örgüt Kültürü ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkinin İncelenmesi: Bir Kamu Kurumunda Alan Araştırması”, Doktora Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
- Kulualp, G. H. ve Çakmak, A. F. (2016). “Örgütsel Sessizlik Türlerini Etkileyen Faktörlerin Yapısal Eşitlik Modeli ile Belirlenmesi”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(1): 123-146.
- Nikmaram, S.; Yamchi G. H.; Shojaii S., Zahrani M.A. ve Alvani S.M. (2012). “Study on Relationship between Organizational Silence and Commitment in Iran”, Work Applied Sciences Journal, 17(10): 1271-1277.
- Norouzi, S. ve Vazifeh, Z. (2016). “Study of The Relationship Between Organizational Silence andOrganizational Commitment (Case Study: Mashhad Railway General Department Employees)”, The International Input-Output Association, 7(2): 168-176.
- Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2011). “Örgütsel Davranış”, Ekin Yayınevi, Bursa.
- Özpehlivan, M. (2015). “Kültürel Farklılıkların İşletmelerde Örgüt İçi İletişim, İş Tatmini, BireyselPerformans ve Örgütsel Bağlılık Kavramları Arasındaki İlişkiye Etkileri: Türkiye-Rusya Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Panahi, B.; Veiseh, S.; Divkhar, S. ve Kamari F. (2012). “An Empirical Analysis on Influencing Factors onOrganizational Silence and It’s Relationship with Employee’s Organizational Commitment”, Management Science Letters, 2(3): 735-744.
- Qazelvand, R., ve Shahtalebi B. (2016). “Survey of the Relationship between Organizational Silence andOrganizational Commitment of Junior Secondary and Senior Teachers of Azna City”, Review of European Studies, 8(2):105-113.
- Salha, H.; Cinnioğlu, H.; Yazıt H. ve Yenişehirlioğlu E. (2016). “İşgörenlerin Örgütsel Sessizlik DüzeylerininÖrgütsel Bağlılıklarına Etkisi: Tekirdağ’daki Yiyecek İçecek İşletmeleri Üzerine Bir Araştırma”, Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3): 5-15.
- Seymen, O. A. (2008). “Örgütsel Bağlılığı Etkileyen Örgüt Kültürü Tipleri Üzerine Bir Araştırma”, Detay Yayıncılık, Ankara.
- Tak, B. ve Çiftçioğlu, B. (2009). “Üç Boyutlu Mesleki Bağlılık Ölçeğinin Türkçe’de Güvenilirlik veGeçerliliğinin İncelenmesine Yönelik Bir Alan Araştırması”, Dokuz Eylül Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 10(1): 35-54.
- Tekin, Ö. A.; Aydın, A.; Özmen, M. ve Yaykaşlı, M. (2014). “Tükenmişlik Sendromu ve Örgütsel Bağlılık:Su Ürünleri İşletmeleri Üzerinde Bir Araştırma”, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1): 135-158.
- Türköz, T.; Polat, M. ve Coşar, S. (2013). “Çalışanların Örgütsel Güven ve Sinizm Algılarının Örgütsel Bağlılıkları Üzerindeki Rolü”, Yönetim ve Ekonomi, 20(2): 285-302.
- Ülker, F. ve Kanten, P. (2009). “Örgütlerde Sessizlik İklimi, Işgören Sessizliği ve Örgütsel Bağlılık Ilişkisine Yönelik Bir Araştırma”, Aksaray Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(2): 11- 126.
- Van Dyne, L.; Ang, S. ve Botero, I. C. (2003). “Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs”, Journal of Management Studies, 40(6): 1359-1392.
- Varoğlu, A. K.; Basım, H., ve Ercil, Y. (2000). “Bilimsel Araştırma Yöntemlerine Farklı Bir Bakış; AnalitikDüşünce-Bütünleşik Düşünce Modellemeleri ile Belirsizlikten Kaçınma ve Güç Mesafesi Araştırması”, 8. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 25-27 Mayıs 2000, 421-444, Nevşehir.
- Yeh, H. ve Hong, D. (2012). “The Mediating Effect of Organizational Commitment on Leadership Type and Job Performance”, The Journal of Human Resource and Adult Learning, 8(2): 50-59.
- Yeloğlu, H. O. (2011). “Türk Toplumsal Kültürünün Örgüt Yapılarına Olan Etkilerinin BelirlenmesineYönelik Bir Çalışma”, ODÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 2 (4): 153-170.Yeşilaydın, G. ve Bayın, G. (2015). “Türkiye’de Örgütsel Sessizlik ile İlgili Yapılan Araştırmalara Yönelik Literatür İncelemesi”, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(4): 103-120.
