Author:
Abstract
Jacques Derrida post-yapısalcı felsefenin en önemli düşünürlerinden biridir. Yapısalcılığa yönelik getirdiği eleştiriler bağlamında öne sürdüğü yöntem ve görüşler postmodern söylemin önemli bir bölümünü oluşturur. Derrida’nın sanat eseri ile yazınsal metin arasında ayırıcı bağlamları ortadan kaldırması ise bu önemin sadece dilbilim alanında değil plastik sanatlar alanında da geçerli olduğunu gösterir. Derrida’nın Batı düşünce geleneğine yönelik eleştirileri doğrultusunda oluşturduğu stratejik yöntemler ve çözümsel öneriler birçok yönden postmodern sanatla ilişkilidir. Özellikle postmodern sanatın birinci söylemi olan çoğulculuk, çok katmanlılık, parçalanma, istikrarsızlık ve zaman algısının değişimi gibi birçok özelliği Derrida’nın görüşleri çerçevesinde temellendirmek mümkündür. Bu yönden postmodern sanatın üretim stratejisini ve sanatçıların düşünsel eğilimlerini anlamak Derrida’nın görüşlerini tam anlamıyla kavramakla mümkün olmaktadır. Bu önem çerçevesinde yapılan araştırma, temel olarak, Derrida’nın ileri sürdüğü görüşlerin kökenlerini oluşturan kavramları incelemek, Derrida’nın bu kavramlara yüklediği anlamlar çerçevesinde postmodern sanatı irdelemek, elde edilen veriler ışığında postmodern sanata özgü üretim biçimlerini, yapıt üretim dinamiklerini, sanatçılar ve yapıtlar bağlamında analiz etmeyi amaçlamaktadır.
Keywords
Abstract
Jacques Derrida's methods and views on structuralism form an important part of postmodern discourse. His strategic methods and solution suggestions in line with his criticisms of the Western thought tradition are in many ways associated with postmodern art. In particular, it is possible to base many features such as pluralism, multilateralism, fragmentation, instability and the change of perception of time that are the first discourse of postmodern art within the framework of Derrida's views. It is possible to base many features such as pluralism, multilateralism, fragmentation, instability and the change of perception of time that are the first discourse of postmodern art within the framework of Derrida's views. However, his removal of the distinctive contexts between the work of art and the literary text reveals the importance of his views not only in the field of linguistics, but also in the field of plastic arts. Based on this, in the context of artists and works, the research examines the concepts that constitute the origin of the views that put forward by Derrida and aims to analyze the production forms that specific to postmodern art and the dynamics of production of works.