Author :
Abstract
Çözümleme uygulamalarının temeli olan analitik yöntem, genelde felsefenin yöntemidir ve çağdaş eğitim bu yöntemi kullanmaktadır. Çözümleme, genel olarak herhangi bir konunun, bir nesnenin düşüncede veya gerçeklikte kurucu parçalarına ayırmak yoluyla; yapısının, işleyişinin ve gelişim yasalarının ortaya konması işlemidir. Müzik alanında çözümleme ise, üretilmiş bir eserin üzerinde, eserin anlatmak istediklerini en küçük unsurlarını dahi atlamadan inceleme çalışmasıdır. Bu süreçte; eserin çalgısal ya da sözel olmasına bağlı bazı farklı yaklaşımlar olsa da genel olarak; makam, usul, form, çalgı, beste, söz, dil özellikleri ve kültür malzemeleri konuları değerlendirilir. Ancak bu şekilde bir müzik eserinin müziksel ve türsel özellikleri ile edebi yapısı hakkında detaylı bir bilgiye sahip olunabilir. Bu çalışmada, Türk halk müziği ile ilgili yapılan ve çözümlemeye dayalı çalışmalar incelenmiştir.
Keywords
Abstract
The analytical method, which is the basis of analysis practices, is usually the method of philosophy and contemporary education uses this method. The analysis usually helps to separate the constituent parts of any subject or object. Analysis in the field of music is the study of what they want to tell without skipping even the smallest elements of the work. In this process, some different approaches arise depending on whether the work is instrumental or verbal. The subjects of the work are: makam, method, form, instrument, composition, lyrics, language characteristics and cultural materials. In this way, detailed knowledge of the musical and literary characteristics of a musical work can be obtained. In this study, studies related to Turkish folk music and analysis were studied.
Keywords
- Akdoğu, O. (2001). Kutsal Hazinemiz Türk Halk Müziği I, Selen Yayıncılık, İzmir. Akdoğu, O. (2003). Türk Müziğinde Türler ve Biçimler, Meta Basım, İzmir.
- Arel, H. S. (1988). Türk Musikisi Kimindir?, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Ankara. Cangal, N. (2004). Müzik Formları, Arkadaş Yayınevi, Ankara.
- Emnalar, A. (1998). Tüm Yönleriyle THM ve Nazariyatı, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir.
- Goldstein, K. (1977). Sahada Folklor Derleme Metotları, (Çev.: Ahmet E. Uysal), Kültür Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi Yayınları, Başbakanlık Basımevi, Ankara.
- Güldaş, S. (2003). Türk Dilinin Diksiyonu-Prozodisi, Kurtiş Matbaacılık, İstanbul.
- İlerici, K. (1970). Bestecilik Bakımından Türk Müziği ve Armonisi, Milli Eğitim Basımevi, Ankara. Kaplan, A. (2008). Kültürel Müzikoloji, Bağlam Yayınları, İstanbul.
- Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
- Önaldı, Ş. (1983). Türk Musikisinde Kompozisyon Tahlil ve Makam Nazariyatı, Atak Yayınevi, İstanbul. Özışık, E. (1963). Musiki Sanatı, Nurgök Matbaası, İstanbul.
- Öztuna, Y. (1990). Büyük Türk Mûsıkî Ansiklopedisi II, Kültür Bakanlığı/1163, Kültür Eserleri Dizisi/149, Başbakanlık Basımevi, Ankara.
- Say, A. (2002). Müzik Sözlüğü, Sözkesen Matbaası, Ankara.
- Tanrıkorur, C. (2004). Türk Müzik Kimliği, Dergâh Yayınları, İstanbul. Makaleler
- Bulut, F. (2011). “Piyano Eğitiminde Geleneksel Türk Halk Müziği Kaynaklı Eserlerin Seslendirilmesine Yönelik Oluşturulan Bir “Çoklu Analiz Model”, G.Ü., Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, C: 31, Sayı: 1.
- Çetin, M. & Özcan, K. (2003). “Bilimsel Analiz Yöntemi ve Eğitim” M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı: 18, S: 25-38.
- Feyzi, A. (2013). “Erzurum Türkülerinde Kullanılan Ses Dizilerinin Türk Sanat Müziğinde Kullanılan Ses Dizileri ile Karşılaştırmalı Analizi”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S: 67-86.
- İnanıcı, M. K. & Sağer, T. (2017). “Erzurum Yöresine Ait Sözsüz Eserlerin Ezgi Analizi”, TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi; Cilt: 9/Sonbahar, Sayı: 36, S: 340-348.
- Karkın, A. & Doğan, M. S. (2016). “Türk Halk Müziğinde Askerlik, Kahramanlık ve Milli Mücadele TemalıTürkülerin Müzikal Analizleri Üzerine Bir Araştırma: Şanlıurfa Yöresi Örneği”, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, C: 6, S: 14, S: 1-18.
- Sümbüllü, H. T. & Albuz, A. (2011). “Türk Sanat Müziği Dizilerinin Bilgisayar Destekli Makamsal Analizi” Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, C: 8, S: 144-198.
- Şenel, S. (1997-98), İTÜ Türk Musikisi Devlet Konservatuarı Türk Halk Musikisi Bilgileri Ders Notları.
- Turhan, M. & Kova, Ö. (2012). “Değerler Eğitimi Açısından Türk Halk Müziği ve Halk Ozanları: NeşetErtaş, Âşık Mahsuni Şerif, Âşık Veysel ve Özay Gönlüm Bağlamında Bir İnceleme” Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi: Teori ve Uygulama, C: 3, S: 6, S: 117-128.
- Uçan, A. (1992). “Sanat Eğitiminin Niteliği, Üç Ana Türü ve Bazı Temel Sorunları”, Eğitim Dergisi. Tezler
- Bulut, D. & Kazazoğlu, İ. (2009). “Harput Yöresine Ait Muhalif Eserlerin Müzikal Analizi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, Kayseri.
- Müezzinoğlu, A. (2004). “Zeybeklerin "SQL" Sorgulama Analizi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Yükrük, H. (1998). “Türk Halk Müziği Ezgilerinin Analizinde H. F. Olson Yöntemi”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
